ارزيابي ريسك ناشي از آلودگي فلزات سنگين در استان آذربايجان شرقي

فلزات سنگين از آلايندههاي پايدار و با دوام محيط زيست بشمار ميآيند، چون از بين نرفته و تجزيه نميشوند. اين فلزات ازطريق آب، خاك و هوا به واسطه منابع مختلف طبيعي و مصنوعي به چرخه طبيعت منتقل ميشوند و اثرات كوتاه مدت و بلندمدت خطرناكي در آنها ايجاد كرده و در نتيجه به عنوان يك مخاطره جدي در ادامه حيات موجودات زنده تلقي ميشوند. لذا براي كاهش مشكلات زيست محيطي اين فلزات نياز به شناسايي منابع طبيعي و انسان ساز آنها ميباشد. در واقع، شناسايياين عوامل ريسكزا و آگاهي از ميزان و نوع تاثيرات آن ها از يك سو و رتبه بندي درست واحدهاي آلوده كننده از سوي ديگر،گامي اساسي در جهت ارزيابي صحيح و پاسخ دهي به موقع و مناسب به اين ريسكها ميباشد و كاهشزيان اين رويدادها را در صورت وقوع به دنبال دارد. بدين منظور در اين تحقيق تلاش شده است ضمن شناسايي پتانسيلهاي منابع آلاينده فلزاتسنگين جيوه، سرب، كادميوم، كروم و آرسنيك در استان آذربايجان شرقي و نمونهبرداري از آنها بتوان با استفاده از رويكردهاي علمي و صحيح نظير تكنيكهاي تصميمگيري چند شاخصه، شاخصي را جهت رتبه بندي واحدهاي آلوده كننده، جهت ارزابي كمي و دقيقتر ريسكها ارائه داد و با توجه به رتبههاي بدست آمده، براي پاسخگويي به آنها در زمان مناسب برنامه ريزي كرد