بررسي جهت يافتگي و گردشدگي بلوكهاي سنگي بر روي ضريب ايمني شيروانيهاي سنگي خرد شده

امروزه آناليز پايداري و بررسي تعادل، به عنوان بخشي حياتي در طراحي شيبهاي حفاري شده در پروژههاي معدني وعمراني و شيبهاي طبيعي مطرح است. روشهاي گوناگوني براي بررسي اين نوع از ساختارها موجود بوده كه انتخاب آنها براساس دو پارامتر موقعيت مكاني و نوع شكست احتمالي در شيب صورت ميگيرد. عليرغم روشهاي ارائه شده براي تحليل پايداري شيروانيهاي سنگي و خاكي، روشي براي تحليل شيروانيهاي متشكلاز بلوكهاي سنگي نسبتاً بزرگ در سيماني از سنگ ريزه و خاك ارائه نشده است. در صورتي كه شيرواني شامل بلوكهايي با ابعاد خاص موجود در سيماني از خاك و سنگ باشد، جهت يافتگي، گردشدگي و ابعاد اين بلوكها نقش بسزايي در پايداريشيرواني ايفا ميكند. در اين تحقيق با استفاده از كد نويسي كامپيوتري، بلوكهاي شش وجهي در راستاهاي مختلف به صورتاتفاقي توليد شد. براي بررسي تاثير جهت يافتگي، نسبت بلوكهاي سنگي در شيرواني ثابت و برابر با سي درصد فرضشد. در نهايت نقش راستاي اين بلوكها بر روي پايداري شيرواني مورد بررسي قرار گرفت. در صورت همراستا بودن بلوكها با شيب شيرواني، سطح لغزش با كمترين ضريب ايمني بدست آمد و با تغيير جهت بلوكها از اين راستا، پايداري افزايش يافته و درحالت عمود به بيشينه مقدار خود ميرسد. همچنين با افزايشگرد شدگي بلوكها، پايداري شيرواني كاهشمييابد