بهينهسازي محدوده نهايي معادن روباز با بيشينهكردن همزمان سود و تناژ كانسنگ

براي مساله بهينه سازي طراحي محدوده نهايي در معادن روباز توابع هدف مختلفي بيان شده است كه از بين آنها تابع هدف بيشينه نمودن سود بيشترين كاربرد را دارد. اما در سالهاي اخير توجه به مساله توسعه پايدار در مباحث معدن كاري، لزوماستفاده بهينه از منابع را بيش از پيش مورد تاكيد قرار ميدهد. از اين ديدگاه هدف تعيين محدودهاي با حداكثر مقدار كانسنگ است كه از نتايج آن ميتوان به افزايش عمر معدن، استفاده حداكثري از منابع ملي و ايجاد اشتغال بلندمدت اشارهكرد. از سويي بيشينه كردن مقدار كانسنگ باعث كاهش سودآوري معدن خواهد شد كه اين امر نشان دهنده تعارض بين دو هدف بيشينهكردن سود و بيشينهكردن مقدار كانسنگ است. در اين مقاله هدف ارائه راهكاري است تا در طراحي محدوده نهايي معدن ضمن توجه به مبحث سودآوري، از مزاياي بيشينهنمودن مقدار كانسنگ در راستاي توسعه پايدار نيز بهره جست.بدين منظور مشخصه جديدي از كانسار به نام پتانسيل گسترش محدوده استخراج معرفي شده كه به صورت يك نمودار قابل نمايش بوده و براي هر كانسار منحصر به فرد است. با تعيين اين مشخصه براي هر ذخيره، محدود ه نهايي معدن طوري طراحي ميشود كه اهداف اقتصادي بودن معدن و صيانت از منابع ملي همزمان برآورده گردد