بهينه سازي طراحي بازكننده ها در معادن زيرزميني

در حال حاضر هيچ روش جامعي كه منجر به حل دقيق مسئله طراحي بهينه معادن زيرزميني گردد وجود ندارد. اين امر به دليل تنوع روشهاي استخراجي، پيچيدگي روشها و متفاوتبودن محدوديتهاي هر روش است. لذا مسئله بهينه سازي طراحيمعادن زيرزميني به يك سري مسائل كوچكترخرد شده و بهينهسازي اين مسئلههاي كوچكتر انجام مي شود. سه حوزه اصلي اين زمينه، بهينهسازي محدوده كارگاهها، بهينهسازي برنامهريزي توليد و بهينهسازي بازكنندهها ميباشد. بازكنندههاي معادنزيرزميني نياز به سرمايهگذاري كلان داشته و از اينرو اثر مهمي بر اقتصاد معدن دارند. اگر طراحي اين بازكنندهها طوريصورت پذيرد كه با توجه به طول آنها هزينه هاي سرمايه گذاري و عملياتي معدن حداقل گردد، گام مهمي در اقتصاديتر شدن معدن برداشته خواهد شد. از سويي بايد در طراحي مذكور محدوديتهاي عملياتي نيز مد نظر قرار داد. در اين مقاله تحقيقاتصورت گرفته در اين زمينه و ابزارها و الگوريتمهاي استفاده شده مرور مي گردد و به قابليتها و نقاط ضعف و قوت هر يك از آنها اشاره خواهد شد