بازشناسي نقش مصالح در بهينه سازي الگوهاي مصرف انرژي درساختمان پايدار دراقليم سرد وخشك شهرستان تربت حيدريه

طرا حي معماري وشهري سهم زيادي درمصرف انرژي وآلودگي هاي محيطي دارد موضوع نگهداري ازكره زمين وزيست بوم ونيازهاي نسل هاي آينده مفهوم جديدي از (پايداري)رادرادبيات همه علوم و هنرها وارد نمود اين مفهوم براساس سه اصل صرفه جويي درمنابع طبيعي ، طراحي براساس چرخه زيستي وارزش هاي انساني واقع شده است. [1] درهزاره ي سوم مشكلاتي چون كمبود منابع طبيعي ، رشد روز افزون جمعيت ، فقرو... جوامع را بر آن داشته است كه درمصرف انرژي صرفه جويي لازم راداشته باشند تا هرچه بيشتر امكان استفاده ازمنابع طبيعي رابراي نسل هاي آينده ممكن سازند . الگوهاي پايداري (فرم پايدار، فضاي پايدار ، طرح پايدارو..) در معماري سنتي ايران درهراقليمي به صورت اشكار به چشم مي خورد و در پايه هاي اوليه معماري اين مرز وبوم نهادينه شده است . دربررسي ميداني اين پژوهش به الگوي صحيح استفاده از مصالح پايدار دراقليم سرد وخشك شهرستان تربت حيدريه پرداخته مي شود. با توجه به مطالعات وتحقيقات صورت گرفته يكي از راهكارهاي رسيدن به الگوي پايدار درمعماري استفاده از مصالح پايداراست ، در نتيجه برآن شديم هريك از آيتم هاي بهينه سازي مصرف انرژي كه شامل ظرفيت حرارتي بالا ، طول عمرزياد ، قابل تجديد پذيري و توجيه اقتصادي مي باشد را در راستاي الگوي مصرف پايدار تعريف كنيم .