تاثير دور آبياري و مقادير نيتروژن بر عملكرد و اجزاي عملكرد ارزن دانه اي

به منظور بررسي تاثير سطوح دور آبياري و مقادير كود نيتروژن بر عملكرد و اجزاي عملكرد ارزن آزمايشي به صورت كرت هاي خرد شده در قالب طرح پايه بلوك هاي كامل تصادفي با سه تكرار در سال 1391 در مزرعه تحقيقاتي دانشگاه آزاد اسلامي بيرجند انجام شد. در اين آزمايش دور آبياري (7 و 14 روز) به عنوان عامل اصلي و كود نيتروژن (صفر، 40، 80، 120 كيلوگرم در هكتار) به عنوان عامل فرعي در نظر گرفته شد. نتايج اين آزمايش نشان داد كه اثر سطوح آبياري و كود نيتروژن بر عملكرد دانه و عملكرد بيولوژيك در سطح 1 درصد معني دار بود و بر تعداد پانيكول در متر مربع در سطح 5 درصد معني دار بود. بيشترين تعداد پانيكول در متر مربع، تعداد دانه در پانيكول، وزن هزار دانه، عملكرد دانه، عملكرد بيولوژيك و شاخص برداشت از تيمار آبياري هر 7 روز حاصل شد كه نسبت به تيمار آبياري 14 روز به ترتيب از برتري 45، 3 /46، 5 /8، 2 /137، 49 و 1 /59 درصدي برخودار بود. همچنين اثر نيتروژن بر تعداد دانه در پانيكول، عملكرد دانه و شاخص برداشت در سطح 1 درصد معني دار گرديد. با افزايش مصرف كود از صفر به 120 كيلوگرم نيتروژن در هكتار صفات تعداد پانيكول در متر مربع، تعداد دانه در پانيكول، عملكرد دانه و شاخص برداشت به ترتيب 3/ 22، 5 /51، 8 /44 و 3 /37 درصد و به طور معني داري افزايش پيدا كرد. به طور كلي دور آبياري 7 روز و كاربرد 80 كيلوگرم نيتروژن در هكتار منجر به دستيابي به حداكثر عملكرد دانه در كشت گياه ارزن در شرايط اين تحقيق گرديد.