فن آوري هاي نوين خشك كردن در صنايع غذايي

روشن است كه فرايند كاهش آب ، كيفيت محصولات توليدات زيستي و غذايي را تحت تاثير قرار ميدهد .در سالهاي اخير علوم مهندسي بيشتر تمركزشان را بر روي طراحي و عملياتي كردن سيستم هاي خشك كننده معطوف كرده اند تا با استفاده از اين تكنيك به توليد مواد غذايي خشك با مشخصه هاي مورد نظر دست پيدا كنند .كاهش ميزان آب در محصولات غذايي باعث افزايش عمر مفيد محصولات توليدي ، كاهش هزينه هاي بسته بندي ، ارتقا و حفظ وضعيت ظاهري و حفظ طعم، بو و ارزش غذايي ميشود .همچنين آبگيري ميتواند باعث تغييرات فيزيكي، شيميايي و تغييرات ميزان مواد مغذي در محصولات غذايي شود .اين مقاله به بخش هايي از پيشرفتهاي اخير در مورد تكنولوژي هاي خشك كردن در صنعت غذا ميپردازد . همچنين پتانسيل ها و عوامل بالقوه در اين نوع تكنولوژي ها كه در افزايش كيفيت توليدات نيز موثر بوده اند شناسايي و معرفي شده است .به طور كلي اهداف فرايند خشك كردن مواد غذايي در صنعت در سه مقوله ي ملاحظات اقتصادي ، نگراني هاي زيست محيطي و جنبه هاي كيفي مواد توليدي خلاصه ميشود. انواع روش هاي خشك كردن تركيبي كه به آن پرداخته شده است عبارتند از : خشك كردن بوسيله پمپ حرارت، خشك كردن بوسيله اعمال فشار باد يا بادافشاني ،خشك كردن با فركانس هاي راديويي ،خشك كردن با مايكروويو،خشك كردن باروشهاي تركيبي مايكروويو وخشك كردن با بخار ودماي بالا ، خشك كردن با فشار بالا ،خشك كردن پاششي و خشك كردن اسمزي. روش هاي ارائه شده در اين تحقيق نشان ميدهد خشك كردن مواد غذايي به سمت تثبيت فرايند خشك كردن به گونه هاي مطلوب تري در حركت است و برخي از فناوري هاي تركيبي خشك كردن باعث ارتقائ سطح كيفي مواد توليدي شده است و مصرف انرژي را كاهش ميدهد .