ديالكتيك شهرهاي جديد شهرهاي عام وحس مكان

اين پژوهش به رابطه ديالكتيك وارشهرهاي جديد شهرهاي عام با مفهوم حس مكان و جايگاه آن درنظام شهرسازي معاصر ايران مي پردازد شهرهاي جديد كه پيرونيازهاي مردم درعكس العمل به مهاجرت رشد جمعيت و مشكلات اجتماعي بعدازانقلاب صنعتي ايجاد گرديد امروزه راه شهرهاي عام ژنريك كه اول بار توسط رم كولهاوس مطرح گرديد را مي پيماند كه اين مساله درزيرساختهاي شهري و مباحث مربوط به هويت كيستي و شاخصه هاي شناخت بيش ازپيش مشخص ميگردد شهرهاي جديد عمدتا براي تمركز زدايي كالبدي اقتصادي اجتماعي درناحيه شهري شهرهاي بزرگ طراحي مي شوند شهرهاي جديد يا به قولي ناشهرها دگرگوني مفاهيم حقيقي آدمي را سبب مي شود روش تحقيق دراين پژوهش بصورت تركيبي از تحقق كيفي و كمي است ابتدا به روش كمي نظريه هاي موجود درباره شهرهاي عام و نامكا ها و هويت آنها درشهرهاي جديد مورد بررسي قرارخواهد گرفت سپس با روش كيفي درنمونه هاي ارايه شده به تحليل اطلاعات فوق پرداخته خواهد شد.