نگاهي به معماري ايران دردوران پهلوي

تحولات گسترده ناشي ازكودتاي رضاخان و نفوذانديشه هاي تكثرگرايي غربي از اواسط دوره ناصري همراه با ظهور پارادايم هاي متضاد با فرهنگ سنتي حاكم برجامعه سبب دگرگونيهاي وسيعي درحوزه سياسي اجتماعي ايران گشت دردوره پهلوي اول ناسيوناليسم نگاه حاكميت را به گذشته و مدرنيسم به آينده معطوف نمود توسعه و پيشرفت از ديدگاه حكومت دو مفهوم متضاد بخودگرفت مدرن و باستان معماري دوره پهلوي اول بشكل رسمي و اشكار درتقابل و تضادبامعماري سنتي قرارگرفت حكومت جديد سعي دربيان ديدگاه هاي سياسي اجتماعي خود نظير دي گريزي باستان گرايي و تجدد طلبي و .. ازطريق معماري برامد تداوم سنت معماري ايران شكسته شده شكاف ميان معماري سنتي و معهماري باخترمابانه بيشتر شد معماري مردم وار و درون گراي ايراني به معماري برونگرا تبديل گشت برخلاف دوره اول معماران دوره پهلوي دوم علاقه خاصي به سنت معماري ايراني داشته اند.