توجيه اقتصادي طرح توزيع رايگان لوازم كاهنده مصرف آب بين مشتركين

در سال هاي اخير رشد جمعيت و توسعه اقتصادي- اجتماعي موجب افزايش تقاضاي آب شرب شهري شده و از سوي ديگر محدوديت منابع آبي كفاف تامين نيازهاي ناشي از مصارف موجود را نمي دهد. در بحث مديريت آب شرب اساساً حوزه مديريت تقاضا به دو زيرحوزه مديريت توزيع و مديريت مصرف تقسيم مي شود و انجام اقدامات مختلف فني مهندسي در هر يك از اين دو زيرحوزه، در كاهش مقدار نياز آبي تاثيرگذار خواهد بود. در حوزه مديريت مصرف از جمله فعاليت ها و اقداماتي كه در كاهش مصارف و متعاقباً كاهش نياز آبي موثر است، بكارگيري لوازم كاهنده مصرف بر روي اجزاي مصرف كننده آب شرب داخلي اماكن مي باشد. تعرفه پايين آب بهاي مصرفي مشتركين و قيمت غير واقعي آب بها، عدم شناخت كافي مردم از لوازم كاهنده، قديمي بودن اغلب اماكن و نصب شيرآلات فرسوده و پرمصرف و پرهزينه بودن تعويض شيرآلات قديمي با انواع جديد از جمله مهمترين عواملي است كه باعث شده مشتركين تمايلي به خريد ونصب اين گونه لوازم كاهنده نداشته باشند. اين مقاله مي كوشد تا با مقايسه اقتصادي قيمت تمام شده استحصال و توزيع هر ليتر بر ثانيه آب شرب با سرمايه گذاري لازم براي توزيع رايگان لوازم كاهنده مصرف بين تعداد مشخصي از مشتركين در يك بازه زماني خاص، تامين مجازي بخشي از آب مورد نياز طرح هاي توسعه آتي از محل صرفه جوئي ناشي از استفاده از اين لوازم كاهنده مصرف را بررسي و مقرون به صرفه بودن يا نبودن اين مدل را نتيجه گيري نمايد.