فلسفه ي زندگي در منطق دين اسلام از ديدگاه علامه محمد تقي جعفري

انديشيدن به معنا و هدف زندگي براي تمامي انسانها به ويژه دانشمندان و پژوهشگران با جهان بيني و انسان شناسي هاي گوناگون حائز اهميت است. زيرا انسان تنها در سايه ي يافتن معنا و هدف زندگي است كه ميتواند مسير حركت خود در زندگي را يافته و براي رسيدن به ايدئولوژي مطلوب خود قدم بردارد. چنانكه اگر انسان معرفت صحيحي از اين مقوله نداشته باشد دچار پوچ گرايي مي شود. يكي از جهان بيني هايي كه به دليل توجه به ابعاد زندگي فردي و اجتماعي انسان ميتواند تفسير صحيحي از زندگي ارائه دهد جهان بيني اسلامي است كه به دليل شناخت انسان و جايگاه او در طبيعت و ماوراي طبيعت مي تواند مسير صحيح زندگي را ترسيم نمايد. علامه محمد تقي جعفري از جمله عالماني است كه با رويكرد ديني و جهان بيني و انسان شناسي اسلامي توانسته است در برابر پوچ گرايي هاي انسان معناي والاي زندگي و هدف بلند انساني را تبيين نمايد. از نظر ايشان پرسش از معناي زندگي زماني ممكن است كه انسان از حس و جهان مادي فراتر رود و به حقايق ماوراي طبيعي دست يابد. روش تحقيق حاضر كيفي و شيوه ي جمع آوري اطلاعات كتابخانه-اي است. رويكرد اين تحقيق توصيفي_ تحليلي است. دستاوردهاي مهم تحقيق عبارتند از: تعريف و تبيين فلسفه ي زندگي در جهان بيني هاي مختلف. توصيف فلسفه ي زندگي از ديدگاه اسلام. رهايي از پوچ گرايي براساس رويكرد منطق اسلام. شناسايي فلسفه ي زندگي و تحليل و تفسير آن از ديدگاه علامه محمد تقي جعفري.