شماره ركورد كنفرانس :
4449
عنوان مقاله :
علامه جعفري و كثرت گرايي ديني حقيقت شناختي و نجات شناختي
پديدآورندگان :
عباسي ولي الله v_abbasi1362@yahoo.com حوزه علميه قم;
كليدواژه :
كثرت‌گرايي ديني , حقيقت‌مندي , نجات‌بخشي , تجربه ديني , وصف‌ناپذيري
عنوان كنفرانس :
اولين همايش ملي بررسي انديشه هاي فلسفي علامه جعفري
چكيده فارسي :
تنوع اديان واقعيتي انكارناپذير است، اما مهم چگونگي مواجهه با اين واقعيت است. در مقابل دعاوي صدق و حقيقت‌مندي اديان مختلف و همچنين ادعاي نجات‌بخشي آنها چه موضعي بايد اتخاذ كرد؟ اين مسأله امروزه به يكي از مهم‌ترين مباحث فلسفه دين و كلام جديد تبديل شده است. در پاسخ به اين مسأله، سه رويكرد عمده پديد آمده است؛ انحصارگرايي، شمول‌گرايي و كثرت‌گرايي ديني. كثرت‌گرايي، گرچه ابتدائاً در الهيات مسيحي مطرح شد، اما چند سالي است كه نظر برخي از متفكران اسلامي نيز بدان معطوف شده، و چالش‌هايي را در حوزه انديشه ديني پديد آورده است. به همين سبب، در اين نوشتار تلاش بر آن است كه با استفاده از ديدگاه هاي علامه جعفري(ره)، علاوه بر جست‌وجو از نظريه ايشان در باب مسأله اديان ديگر (كثرت ديني)، مشخصاً موضع ايشان در خصوص نظريه كثرت‌گرايي ديني نيز تبيين شود. در اين راستا، پس از تبيين بحث، ديدگاه جان هيك درباره كثرت‌گرايي مورد نقد و بررسي واقع شده است. در ادامه بحث، ديدگاه علامه جعفري در خصوص كثرت گرايي تبيين شده است. اشكال اساسي فرضيه هيك در نوع نگرش وي به اديان نهفته است. وي دين را نوعي واكنش انساني صرف به واقعيت غايي تعبير مي‌كند، در حالي كه از ديدگاه علامه جعفري، دين از وحي الهي سرچشمه مي‌گيرد، و لذا تنوع اديان (شرايع) نه به دليل تجارب مختلف از حقيقت مختلف، بلكه ناشي از مشيت الهي است. ايشان در مواجهه با موضوع كثرت ديني به روش درون‌ديني توسل مي‌جويد و وحدت حقيقي اديان را اثبات مي‌كند. در نگاه ايشان، اديان و شرايع الهي، مراتب تفصيل وحي الهي و تجليات گوناگون حقيقت زنده (اسلام)اند. در عين حال بر اين باورند دين در طول تاريخ و اعصار مختلف، جلوه‌هاي متنوع دارد و آخرين و كامل‌ترين جلوه آن در اسلام محمدي(ص) تجلي يافته است و انسان‌ها بايد از آن پيروي نمايند.
