بررسي و مقايسه كميت و كيفيت مواد موثره اسانس گونه آويشن شيرازي(multifloraBoiss.zataria ) در مرحله رويشي و حالت تر و خشك در منطقه رستاق داراب استان فارس

آويشن شيرازي ZatariamultifloraBoiss.يكي از مهمترين گونه هاي دارويي تيره نعناعيان و بومي مناطق جنوبي ايران، افغانستان و پاكستان مي باشد. اين تحقيق .به منظور بررسي كمي و كيفي تركيبات شيميايي اسانس گونه آويشن شيرازي در مرحله رويشي و حالت هاي تر و خشك اسانس گيري، اندام رويشي گياه از سايت شهرستان رستاق داراب واقع در استان فارس جمع آوري گرديد و استخراج اسانس به روش تقطير با آب (طرح كلونجر) انجام گرديد. تركيبات شيميايي به روش هاي گاز كروماتوگرافي (GC) و گاز كروماتوگرافي متصل به طيف سنج جرمي (GC/MS) شناسايي شدند. تعداد31 تركيب در حالت تر و 27 تركيب در حالت خشك اسانس گيري شناسايي شدند كه بترتيب 99.99 و 97.51 درصد كل تركيبات اسانس را شامل شدند. بيشترين درصد بازده اسانس 4.3 درصد در حالت خشك اسانس گيري بدست آمد. تيمول و كارواكرول از مهمترين اجزاي شناخته شده اسانس گياه مورد مطالعه در مرحله رويشي بودند. همچنين علاوه بر آنها تركيبات كارواكرول متيل اتر (8.4)، لينالول(8.73)، پي - سيمن (6.2) و گاما- ترپينن(6.45) درصد نيز از مهمترين تركيبات عمده اسانس شناخته شدند. با توجه به درصد بالاي بازده اسانس و مقادير بالاي تركيبات مهم تيمول، كارواكرول، كارواكرول متيل اتر و پي سايمن و اهميت آنها در صنايع داروسازي، كاربرد اين گياه جهت دستيابي به بهترين نتايج، در مرحله رويشي قابل توصيه مي باشد.