حجاب و عفاف از منظر آيات و روايات دين مبين اسلام

زن جلوه اي از جمال ، حجّت ، خلاقيت ، و ربوبيّت الهي و ركن اساسي در تعليم و تربيت است. اگر زنان به اين منزلت واقف شوند و در پاسداري از آن بكوشند ، فرآيند تربيتي و شخصيّتي آنان و همه اجتماع سالم مانده و به خوبي پيش مي رود. تجربه ي ملّت هاي گذشته نيز نشان دهنده ي اين نكته است كه هر گاه زنان ، بلند اي مقام و رسالت اصلي خود را ترك ننموده و در رشد شخصيّت خود اهتمام ورزيده اند . منزلت و محبوبيّت آنان حفظ شده ،اجتماع در سلامت زيسته و ناهنجاري ها كمتربوده است. بدون شكّ در عصر ما كه گذاشته اند ، و بي بند و باري زنان را جزئي از آزادي او مي » عصر برهنگي و آزادي جنسي « بعضي نام آن را دانند ، سخن از حجاب گفتن براي اين دسته ناخوشايند و گاه افسانه اي است كه تعلّق به زنان گذشته دارد. ولي مفاسد و مشكلات روز افزون كه از اين آزادي بي قيد و شرط بوجود آمده ، سبب شده كه تدريجاً گوش شنوايي براي اين سخن پيدا شود. حجاب و عفاف در دين مبين اسلام ازجايگاه ويژه اي بر خوردار است ، اسلام به عنوان آخرين دين الهي براي حفظ فرد و جلوگيري از انحرافاتي كه سر چشمه ي آنها بي حجابي و بي عفّتي و عدم رعايت پوشش صحيح مي باشد ، برنامه اي را ارائه داده است كه شامل همه ي افراد بشر أعمّ از مرد و زن مي باشد چرا كه گرايش به پوشش و عفاف يك سعادتمندي است كه افراد آن داراي بنيان هاي اخلاقي و فضايل اخلاقي هستند كه نشأت گرفته از دستورات ديني ناب همچون رعايت حجاب و عفاف مي باشد. نگارنده در اين مقاله بر آن است تا با شفّاف سازي آثار رعايت حجاب و عفاف در جوامعي كه به رعايت حجاب و عفاف مي پردازند ، به بركات و فوايد آن نيز اشاره نمايد