بررسي اثر تمايز يافتگي و سبك‌هاي دلبستگي بر خشونت نسبت به زنان

چكيده اين پژوهش با هدف بررسي اثر تمايز يافتگي و سبك هاي دلبستگي بر خشونت نسبت به زنان صورت پذيرفت. روش پژوهش حاضر توصيفي و از نوع همبستگي بود. جامعه آماري اين پژوهش شامل كليه زنان بالاي متاهل شهر مهاباد بود كه از اين تعداد در نهايت به روش نمونه گيري دردسترس تعداد 147 نفر به عنوان نمونه اين پژوهش مورد بررسي قرار گرفتند. ابزار پژوهش شامل پرسشنامه تمايز يافتگي اسكورون و فريدلندر (1998)، پرسشنامه سبك‌هاي دلبستگي كولينز و ريد (1990) و پرسشنامه خشونت نسبت به زنان حاج يحيي(1990) مي‌باشد. كه روايي صوري و محتوايي اين ابزار مورد تاييد قرار گرفت و پايايي آنها به روش آلفاي كرونباخ محاسبه گرديد كه براي پرسشنامه تمايز يافتگي 92/0، براي پرسشنامه سبك‌هاي دلبستگي 86/0، و براي پرسشنامه خشونت نسبت به زنان 79/0 بود. جهت تجزيه و تحليل داده‌‌ها از آزمون‌هاي كلموگرف اسميرونوف؛ همبستگي پيرسون و رگرسيون چندگانه به شيوه همزمان با استفاده از نرم‌افزار Spss استفاده شد. يافته‌ها نشان داد كه بين تمايزيافتگي و سبك هاي دلبستگي با خشونت نسبت به زنان رابطه منفي و معنادار وجود دارد. همچنين نتايج تحليل رگرسيون نشان داد كه از ميان ابعاد تمايزيافتگي، واكنش پذيري عاطفي و جايگاه من و از ميان ابعاد سبك هاي دلبستگي، دلبستگي ايمن پيش بيني منفي و معناداري از خشونت نسبت به زنان دارند.