بررسي رابطه خود تنظيمي و تن انگاره با بهزيستي تحصيلي دانش آموزان پسر مقطع متوسطه دوره دوم شهر بانه

چكيده تحقيق حاضر با هدف بررسي رابطه خود تنظيمي و تن انگاره با بهزيستي تحصيلي دانش آموزان پسر مقطع متوسطه دوره دوم شهر بانه صورت پذيرفته است. پژوهش حاضر از نظر هدف، يك پژوهش كاربردي است و از نظر گردآوري داده¬ها و اطلاعات و روش تجزيه ‌وتحليل يك پژوهش توصيفي و از نوع همبستگي است. اطلاعات از طريق پرسشنامه بهزيستي تحصيلي(AWBQ)، پرسشنامه چند بعدي نگرش فرد در مورد تصوير بدني خود(MBSRQ) و پرسشنامه خودتنظيمي ميلر و براون (SRQ) جمع آوري گرديده است. جامعه آماري اين تحقيق شامل كليه دانش آموزان پسر مقطع متوسطه دوره دوم شهر بانه است. كه 943 نفر مي باشند. همچنين تعداد نمونه با استفاده از جدول مورگان 274 نفر تعيين گرديد. روش نمونه گيري در پژوهش حاضر خوشه اي چند مرحله اي مي باشد. جهت آزمون فرضيات تحقيق از آزمون همبستگي پيرسون و تحليل رگرسيون استفاده شد. نتايج حاصل از تحليل داده ها بدين صورت است كه همبستگي بين خودتنظيم گري و بهزيستي تحصيلي در سطح خطاي 05/0 درصد معنادار بوده و همبستگي بين دو متغير 258/0 مي باشد كه حاكي از رابطه مستقيم و تقريبا مناسبي بين اين دو متغير مي باشد، بدين معنا كه هر چه ميزان خودتنظيم گري افزايش يابد، بهزيستي تحصيلي دانش آموزان افزايش پيدا مي كند. همچنين نتايج به دست آمده بيانگر اين است كه بين تن انگاره با بهزيستي تحصيلي رابطه معناداري وجود ندارد؛ چون مقدار 470/0 =P از 05/0 بزرگتر است. بر اين اساس همبستگي بين تن انگاره و بهزيستي تحصيلي تاييد نشد.