رابطه بين ويژگي هاي شخصيتي با صميمت اجتماعي دانشجويان علمي كاربردي (مطالعه موردي: شهرستان قائمشهر سال تحصيلي 96-95)

هدف از اين پژوهش بررسي رابطه بين دو متغير؛ ويژگي هاي شخصيت و صميميت اجتماعي در بين دانشجويان دانشگاه علمي كاربردي بهزيستي شهرستان قائمشهر در سال تحصيلي 96-95 مي باشد. تحقيق حاضر از جمله تحقيقات توصيفي است كه در آن از روش همبستگي استفاده شده است. فرضيه اصلي عبارت از اين بود كه بين ويژگي هاي شخصيتي با صميميت اجتماعي دانشجويان رابطه وجود دارد و نيز داراي5 فرضيه فرعي كه بر اساس خرده مقياس هاي وي‍ژگي هاي شخصيتي تدوين شده است. جامعه پژوهش شامل كليه دانشجويان دانشگاه علمي- كاربردي بهزيستي شهرستان قائمشهر به تعداد750 نفر مي باشد كه تعداد 256نفر از اين دانشجويان با روش نمونه گيري تصادفي ساده به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزار پژوهش، پرسشنامه شخصيتي 5 عامليNEO(فرم كوتاه 60 ماده اي)،‌ نسخه تجديدنظرشده مقياس صميميت اجتماعي ميلر(MSIS ) مي باشد. نتايج پژوهش حاضر نشان داده است كه بين ﻣﺆﻟﻔﻪ هاي ويژگي شخصيت ﺑﺎ صميميت اجتماعي دانشجويان، راﺑﻄﻪ ﻣﻌﻨﺎدار و مثبتي را ﺑﯿﻦ مؤلفه روانرنجوري، مؤلفه برونگرايي، مؤلفه دلپذيربودن، مؤلفه مسئوليت پذيري(باوجدان بودن)، انعطاف پذيري ﺑﺎ صميميت اجتماعي دانشجويان ﻧﺸﺎن دادند. ﺑﺮ اﺳﺎس آﻧﭽﻪ ﺗﻮﺻﯿﻒ ﺷﺪ ﻣﯽﺗﻮان ﻧﺘﯿﺠﻪ ﮔﺮﻓﺖ ﮐﻪ مسئوليت پذيري يا با وجدان بودن يكي از 5 عامل شخصيتي است كه در صميمت دانشجويان از اﻫﻤﯿﺖ قابل توجهي ﺑﺮﺧﻮردار اﺳـﺖ.