پيش بيني خطرپذيري بر اساس تاب آوري و هوش هيجاني كاركنان بيمارستان ولي عصر شهر كازرون

هدف از پژوهش حاضر پيش بيني خطر پذيري بر اساس تاب آوري و هوش هيجاني در بين كاركنان بيمارستان بود. جامعه آماري شامل كليه ي كاركنان مرد و زن بيمارستان ولي عصر به تعداد (150 نفر) شهر كازرون در سال 1396 بود. در اين پژوهش با توجه به چارچوب جامعة آماري 108 نفر از كاركنان به صورت نمونه گيري تصادفي ساده انتخاب شدند. براي جمع آوري داده ها از پرسشنامه خظرپذيري، تاب آوري و هوش هيجاني استفاده شد. روايي پرسشنامه ها با استفاده از روايي محتوايي و پايايي به وسيله آلفاي كرونباخ بررسي و مورد تاييد قرار گرفت. جهت تجزيه وتحليل داده ها از آمار توصيفي و آمار همبستگي پيرسون و رگرسيون چند متغيره استفاده شد. نتايج به دست آمده نشان داد كه، 1-از بين مولفه هاي هوش هيجاني، مولفه خوشبيني و مهارت هاي اجتماعي قادر به پيش بيني خطرپذيري به صورت منفي بود. 2- تاب آوري قادر به پيش بيني خطرپذيري بصورت منفي مي باشد. 3-هوش هيجاني پيش بيني كننده قوي تري براي خطرپذيري مي باشد.