بررسي اثرات تغيير اقليم بر توليد انرژي نيروگاه هاي برقابي حوضه آبريز كرخه

رودخانه كرخه پس از رودخانه‌هاي كارون و دز سومين رودخانه بزرگ ايران از نقطه نظر آبدهي و پتانسيل توليد انرژي برق آبي محسوب مي‌شود. اين حوضه به دليل وسعت قابل توجه اراضي كشاورزي و اثرگذار بودن بر وضعيت تالاب هورالعظيم از حساسيت هاي خاص ملي و بين المللي نيز برخوردار است. در دو دهه اخير، آورد رودخانه كرخه در محل ورودي به سد كرخه كاهش قابل توجهي يافته كه متاثر از دو عامل مداخلات انساني در سطح حوضه آبريز (توسعه كشاورزي و برداشت بيش از حد آبدهي مجاز از آبخوان ها) و تغيير اقليم بوده است. هدف از انجام تحقيق حاضر، تحليل كمي اثرات سناريوهاي مختلف تغيير اقليم بر توليد انرژي نيروگاه هاي برقابي موجود در حوضه آبريز كرخه است. به اين منظور، از خروجي هاي سه مدل گردش عمومي جو (AOGCM) به نام هاي CGCM3، ECHAM5 و HadCM3 در سه سناريو انتشار B1، A2 و A1B تا افق سال 2050 ميلادي استفاده شده است. ريزمقياس نمودن اطلاعات بارش، دما و تبخير با استفاده از مدل مقياس كاهي SDSM و در مقياس زماني ماهانه انجام شده است. سپس اثرات اين سناريوها بر رواناب سطحي در سطح حوضه با استفاده از يك مدل بارش-رواناب سنجيده شده است. در نهايت با استفاده از يك مدل شبيه سازي برنامه ريزي منابع آب اقدام به بررسي تغييرات جريان هاي ورودي به سدها و اثر آن بر توليد انرژي نيروگاه هاي برقابي پرداخته شده است. نتايج اين تحقيق نشان دهنده كاهش رواناب هاي ورودي و شاخص هاي توليد انرژي در سدهاي كرخه و سيمره در تركيب مدل – سناريوهاي تغيير اقليم نسبت به دوره تاريخي 1353-90 است.