امنيت غذايي و تغذيه سالم

دستيابي به عرضه باثبات مواد غذايي و تامين امنيت غذايي جامعه يكي از مهمترين اولويتهاي راهبردي ملي است كه بايد با رويكردي نو مورد توجه قرار گيرد. بنابر تعريف سازمان ملل در سال 1986، امنيت غذايي را دسترسي همه مردم به غذاي كافي در تمام اوقات براي داشتن يك جسم سالم مي دانند. طبق اين تعريف، موجود بودن غذا، دسترسي به غذا و پايداري در دريافت غذا، سه عنصر اصلي مي باشد. عوامل متعددي ميتوانند به صورت مستقيم و يا غيرمستقيم بر مقوله امنيت غذايي تأثيرگذار باشند. در اين ميان، خودكفايي غذايي و واردات مواد غذايي از اهميت بالايي برخوردارند. اصلاح الگوي مصرف و سرمايهگذاري مؤثر در بخش كشاورزي از جمله مهمترين راهكارهاي رسيدن به امنيت غذايي پايدار به شمار مي روند.دين اسلام همواره بر بهداشت جسم وجان تاكيد فراوان دارد. در رابطه با تغديه سالم كه گامي مهم براي نيل به سلامت جسم وجان به شمار مي آيد، رهنمودها و آموخته هاي متعدد دارد.از آياتي كه در اين رابطه شاخص است عبارت است از: « وَنُنَزِّلُ مِنَ الْقُرْآنِ مَا هُوَ شِفَاءٌ وَرَحْمَةٌ لِلْمُؤْمِنِينَ وَلَا يَزِيدُ الظَّالِمِينَ إِلَّا خَسَارًا» ما از قرآن آنچه را براي مؤمنان مايۀ درمان و رحمت است نازل مي كنيم، ولي ستمكاران را جز خسارت نمي افزايد ( اسراء /82 ).