بررسي مهمترين علل پايين بودن تقاضاي جهاني گردوي توليدي ايران و ارائه روشهاي اقتصادي نمودن توليد گردو جهت صادرات جهاني

با اينكه كشور ايران مقام دوم را در توليد ميوه گردو در دنيا دارد و اين محصول پتانسيل بالايي براي تحقق اقتصاد مقاومتي مبتني بر كشاورزي، اقتصاد غير نفتي و ارز آوري دارد ولي جايگاه مناسبي از نظر صادرات اين محصول ندارد بطوريكه در بين بيست كشور برتر صادر كننده اين محصول جايي ندارد. نداشتن خواهان جهاني گردوي توليدي در ايران به علت تفاوت در اندازه، شكل، مقدار مغز، درصد روغن و خصوصيات كيفي است، كه نتيجه تفاوت در ژنوتيپ¬هاي موجود در باغات به علت كشت بذري، مسئله تفرق صفات، و تكثير ژنوتيپ هاي نامرغوب است. به علت هتروزيگوتي درخت گردو، و توليد ژنوتيپ‌هاي مختلف در اثر گرده افشاني با درختان ديگر، استفاده از بذر در تكثير گردو از نظر تجاري مناسب نبوده و بايستي از روشهاي تكثير رويشي گردو (آپوميكسي، خوابانيدن، قلمه، كشت بافت و پيوند) استفاده شود. با توجه به گيرايي پايين پيوند در گردو با وجود پيشرفت‌هاي اساسي در زمينه كشت بافت و ريز ازديادي گردو، در اكثر نقاط گردو خيز دنيا مانند آمريكا، فرانسه، تركيه و غيره، هنوز پيوند مهمترين روش تكثير ارقام برتر گردو مي‌باشد. با توجه به پايين بودن گيرايي پيوند گردو نسبت به ساير درختان مثمر شناسايي عوامل موثر در موفقيت پيوند گردو راهي مناسب جهت درك عوامل موثر در موفقيت پيوند بوده و زمينه را براي افزايش موفقيت و امكان سنجي افزايش توليد محصولي با كيفيت جهت ارزه به دنيا را فراهم مي¬كند. بنابراين هدف اصلي مقاله بيان مشكل صنعت گردو و سپس بيان روشهاي مناسب جهت حل آن مي باشد.