بررسي نقش آموزش پيش از دبستان در پرورش كودكان بعنوان سرمايه هاي انساني آينده در توسعه و پيشرفت كشور

آموزش و پرورش پيش دبستاني يكي از پايه هاي اساسي هر نظام و سيستم آموزشي مي باشد. يكي از جنبه هاي مهم پيشرفت توجه به آموزش و پرورش دوران كودكي و قبل از دبستان است . در تمامي نظامهاي آموزشي اين مقطع از آموزش عمومي، مورد سوالها و چالشهاي جدي واقع شده است. سوال در خصوص اهداف، نوع و كيفيت برنامه هاي آموزشي از جمله اين چالش ها مي باشد. همچنين توسعه حرفه اي مربيان و معلمان و توجه به نيازهاي حرفه ايي آنها از ديگر مباحث مهم و بروز اين حوزه مي باشد. عامل توسعه پايدار ، تربيت اوان كودكي است و يكي از ابعاد مهم هر توسعه‌اي توجه به سرمايه‌هاي اجتماعي است. از اين‌رو سرمايه‌اجتماعي، يكي از مهمترين شاخصه‌هاي رشد و توسعه هر جامعه‌اي به شمار مي‌آيد. موضوع سرمايه اجتماعي به عنوان يك اصل اساسي براي نيل به توسعه پايدار محسوب شده ونيروي انساني امروزه، به عنوان يك سرمايه مطرح مي شود كه قدرت باز توليد دارد. آنچه امروز در حوزه كودكان و آموزشهاي انان سرمايه گذاري كنيم ؛در آينده بيشترين بهره را از ان خواهيم گرفت. محقق بر اين عقيده است كه كودكان افرادي هستند كه در آينده بعنوان سرمايه هاي انساني اين جامعه بايد انها را در نظر گرفت.و لذا آموزش پيش از دبستان تاثير زيادي بر تربيت سرمايه هاي انساني مفيد و موثر براي توسعه و پيشرفت ايران خواهد داشت.و اين مهم محقق نخواهد شد مگر اين كه دولت و سيستم آموزش و پرورش ميزان بسيار بيشتري را در اين مسير سرمايه گذاري كند.