اصلاح الگوي مصرف مواد غذايي، مديريت تغذيه و سلامت جامعه

غذا و تغذيه از جمله نيازهاي بنيادي جامعه بشري و تامين آن در مقوله امنيت و بهداشت غذايي نهفته است. تدوين سياست-هاي غذايي يكي از پيش شرط¬هاي تامين امنيت غذايي است. امنيت غذايي به عنوان دسترسي مستمر تمام افراد يك جامعه در تمام اوقات به غذايي كافي به منظور يك زندگي سالم و فعال مي¬باشد. يكي از مشكلات اساسي موجود ناهماهنگي ميان بخش توليد غذا، بازاريابي، تقاضا و مصرف مواد غذايي و همچنين عدم برنامه¬ريزي و سياست¬گذاري در بخش غذا است. مهمترين راهبرد در سياست¬هاي غذايي يك كشور، بهبود توليد و عرضه مواد غذايي به شمار مي¬آيد. برنامه¬ريزي براي توسعه غذا از دو ديدگاه مطرح است: هم به عنوان كالايي اقتصادي و هم ماده¬اي مغذي و تامين كننده سلامت جامعه. در واقع غذا به عنوان يكي از محورهاي اصلي توسعه اقتصادي نقش بنيادين در تامين استقلال كشور و سلامت جامعه دارد. نبود دسترسي كافي به مواد غذايي در گروهي از طبقات جامعه در حالي به عنوان يك واقعيت مطرح است كه برخي اقشار ديگر در مورد همان مواد داراي مازاد مصرف هستند. صنايع غذايي در مديريت تغذيه جامعه تاثير چشمگيري داشته، دريافت غذاي سالم، وجود غذاي سالم در خانوارها افزايش يافته، كنترل يا كاهش بيماري¬ها در حد قابل قبولي ديده شد، فرهنگ و سواد تغذيه¬اي روند قابل قبولي را نشان داده ولي تاثير بر درآمد خانوارها نياز به بررسي بيشتري دارد.