سنجش كارآمدي بيمه روستاييان در استفاده از خدمات درماني و سلامت

توسعه بيمه در ايران و ارائه راهكارهاي نوين براي افزايش ضريب نفوذ بيمه در مناطق روستايي از مباحثي است كه درده سال اخير مورد توجه قرار گرفته است چون كه قشر روستايي با وجود بالا بودن ميزان ريسك، و تعداد دفعات مواجهه با خطرات آن، به دليل توان اندك مالي در مقايسه با افراد با درآمد بالا امكان دسترسي به خدمات بيمه ي مرسوم راندارد. به همين منظور سازمان بيمه ي خدمات درماني كشور طرحي را تصويب نمود كه به موجب آن بيمه ي درمان روستاييان در سال1384 به اجرا درآمد تا افراد مناطق روستايي تحت حمايت بيمه درماني قرار بگيرند. از اينرو در اين مقاله به سنجش كارآمدي بيمه روستاييان در استفاده از خدمات درماني، سازكارها، ابزارها، پوششهاي حمايتي بيمه در مناطق روستايي و ميزان موفقيت پذيرش آن مي پردازيم. اين پژوهش با استفاده از مطالعات كتابخانه اي و اسنادي، و با بهره گيري از منابع متعدد لاتين و فارسي بصورت توصيفي تحليلي و تطبيقي- مقايسه اي انجام شده است. بدين منظور، با توجه به تحقيقات انجام شده در اين خصوص به بررسي كارآمدي بيمه روستاييان در استفاده از خدمات درماني مي پردازيم. نتايج پژوهش نشانگر اين است كه اگر بيمه اجتماعي كشاورزان و روستاييان تحقق پيدا كند بسياري از مشكلات جامعه كشاورزي روستايي وعشايركشور در بخش تامين اجتماعي حل خواهد شد وباعث بالا رفتن كيفيت زندگي روستاييان وسرعت بخشيدن به توسعه روستا ها مي شود اما نبود زيرساخت هاي لازم براي اجراي كامل اين طرح موجب شده تا بخش مهمي از جامعه توليد كشوربا چالش هاي بزرگي در زمينه ي بيمه اجتماعي مواجه شوند. بررسي ها نشان مي دهد كه متاسفانه بيمه روستايي كشور در حال حاضر سازوكار مناسبي ندارد وكمك چنداني به روستاييان نمي كند.