بررسي و مقايسه جايگاه ايران در رتبه بندي شاخص جهاني نوآوري طي سال هاي 2015 و 2017

شاخص جهاني نوآوري (The Global Innovation Index) يك مرجع مهم در سنجش نوآوري است؛ به‌طوري‌كه تصميم‌گيران سياسي با هدف توسعه عملكرد نوآوري كشورها از آن به‌عنوان يك ابزار استفاده مي‌كنند. اين شاخص از سل 2007 به بعد هر ساله توسط سازمان جهاني مالكيت فكري(WIPO) منتشر مي شود GII بر دو شاخص ورودي نوآوري و خروجي نوآوري استوار است. مولفه هاي ورودي نوآوري شامل 5 مولفه؛ نهادها، سرمايه انساني و تحقيقات، زير ساختها، پيچيدگي بازار و پيچيدگي كسب و كار است و مولفه هاي خروجي نوآوري شامل 2 مولفه؛ خروجي هاي خلاق و خروجي هاي دانش و تكنولوژي است.جمع امتيازات اين مولفه ها، برابر با 100 است.. به طور كلي GII شامل 7 مولفه، 21 شاخص و 81 زير شاخص مي باشد. اين مطالعه با هدف بررسي و مقايسه جايگاه ايران در رتبه بندي شاخص هاي جهاني نوآوري طي سال هاي 2015 و 2017 انجام گرفته است، داده هاي مورد استفاده، بر مبناي گزارش منتشر شده از سوي سازمان جهاني مالكيت فكري (وايپو) طي سال هاي موردنظر مي باشد بر مبناي نتايج گزارش شاخص جهاني نوآوري 2017 ، كه به اندازه گيري عملكرد نوآوري 127 اقتصاد دنيا با تأكيد بر موضوع « نوآوري درحوزه تغذيه در جهان» اختصاص دارد، جايگاه ايران برابر با 75 و در سال 2015 برابر با 106 بوده است كه اين امر نشان از ارتقاء 31 پله اي ايران در رنكينگ جهاني ظرف 2 سال گذشته دارد. در زمينه زيرمجموعه ورودي نوآوري شامل، نهادها، سرمايه انساني و تحقيقات، زير ساختها، پيچيدگي بازار و پيچيدگي كسب و كار جايگاه ايران در سال 2017 برابر با 98 و در زيرمجموعه خروجي نوآوري شامل دانش و تكنولوژي و خروجي خلاق برابر با 57 مي باشد. كه البته كسب اين جايگاه با توجه به رتبه متوسط به بالاي ايران از لحاظ سطح درآمد، چندان قابل توجيه نيست و هنوز تا شرايط مطلوب، راه دور و درازي در پيش است.