سنجش ويژگي‌هاي بالقوه‌ي كارآفريني دهياران و ارتباط رسانه‌هاي ارتباط جمعي با آن (مطالعه موردي: دهياران روستاهاي شهرستان مياندوآب)

از جمله نقش‌ها و وظايف دهيار در جهت توسعه‌ي روستائي، كمك به اشتغال روستائي و فراهم‌نمودن منابع مالي براي دهياري ‌مي‌باشد. طبيعي است انتخاب دهيار بايستي براساس معيارهايي باشد كه بتواند حداقل كاركردهاي اقتصادي خود را به درستي انجام دهد. ويژگي‌هاي بالقوه‌ي كارآفريني (روحيه‌ي كارآفريني) از جمله‌ي اين ويژگي‌هاست كه برخورداري دهياران از اين ويژگي‌ها مي‌تواند كمك موثري به توسعه‌ي اقتصاد روستائي نمايد. از طرفي ويژگي‌هاي كارآفريني متاثر از عوامل گوناگون، به ويژه رسانه‌هاي ارتباط جمعي است. هدف اصلي اين مقاله، سنجش ويژگي‌هاي بالقوه‌ي كارآفريني دهياران و تاثير رسانه‌هاي ارتباط جمعي (تلويزيون، راديو، اينترنت و مطبوعات) بر آن در ميان دهياران روستايي مي‌باشد. با توجه به گستردگي تحقيقات براي تعيين ويژگي‌هاي كارآفرينان و معرفي ويژگي‌هاي رفتاري متنوع براي آنان، در اين پژوهش بر اساس عواملي نظير مشابهت و تكرار، 8 ويژگي از مجموع ويژگي‌ها انتخاب شد و در قالب پرسشنامه‌اي بين 76 نفر از دهياران روستاهاي شهرستان مياندوآب به صورت تصادفي ساده توزيع و سپس تحليل شد. نتيجه‌ي پژوهش نشان داد كه در 5 ويژگي ريسك‌پذيري، كانون كنترل دروني، نياز به موفقيت، عمل‌گرايي و تخيل خلاق، نمره‌ي دهياران بيش از متوسط نظري(5/2) و با شدت قوي و در سه ويژگي تحمل ابهام، چالش‌طلبي و سلاست فكري ضعيف مي‌باشند. كه در مجموع دهياران مورد بررسي داراي ميانگين كارآفريني(به¬طور بالقوه) بالاتر از حد‌متوسط(07/3) مي‌باشند. نتيجه‌ي آزمون فرضيات نشان داد بين ميزان استفاده از تلويزيون، اينترنت، راديو و مطبوعات با روحيه‌ي كارآفريني در دهياران رابطه‌ي معني‌داري برقرار است.