بررسي ارتباط بين تمايل به راه‌اندازي كسب و كار با ضرورت تاسيس صندوقِ خوداشتغالي و كارآفريني روستائي (مطالعه‌ي موردي: روستائيان بخش آب‌گرم شهرستان آوج استان قزوين)

نظام اعتبارات خُرد به عنوان يكي از مهم‌ترين راه‌كارهاي توانمندسازي جامعه‌ي روستائي مطرح است و در صورتي كه اعتبارات خُرد به خوداشتغالي و فعاليت‌هاي كارآفريني اختصاص يابد مي‌تواند در رفع بيكاري، افزايش درآمد خانوارها، كاهش نابرابري‌هاي اجتماعي-اقتصادي و رفع موانع ازدواج و كاهش آسيب‌هاي اجتماعي بسيار موثر باشد. هدف اصلي اين تحقيق سنجش نظرات روستائيان بخش آب‌گرم-قزوين در زمينه‌ي تشكيل صندوق كارآفريني و خوداشتغالي روستائي است. با استفاده از پيمايش و پرسشنامه‌ي محقق‌ساخته، تعداد 8 روستا به صورت نمونه‌گيري در دسترس انتخاب شدند و با 200 پرسشنامه‌ي نمونه اطلاعات لازم از بيكاران و علاقمندان به كارآفريني كسب گرديد. نتايج نشان داد؛ ميانگين ضرورت تشكيل صندوق كارآفريني و خوداشتغالي روستائي با ميانگين 74/4، سپرده‌گذاري در صندوق كارآفريني و خوداشتغالي روستا جهت دريافت وام كارآفريني با ميانگين 15/4، واريز يارانه‌ي نقدي به صندوق براي سپرده‌گذاري با ميانگين 71/3، تشويق ديگران به سپرده‌گذاري رد صندوق با ميانگين 27/4، شركت در دوره‌هاي كارآفريني جهت اخذ وام از صندوق با ميانگين 07/4 و همكاري با دهياري و اعضاي شوراي اسلامي جهت تاسيس صندوق كارآفريني و خوداشتغالي روستا با ميانگين 25/4 بالاتر از حدمتوسط هر پرسش (3) است كه نشان از وجود ضرورت تاسيس صندوق خوداشتغالي و كارآفريني روستاست. همچنين درآزمون فرضيه‌ها بين تمايل به راه‌اندازي كسب و كار به صورت فردي و گروهي/تعاوني با تشكيل صندوقِ خوداشتغالي و كارآفريني روستائي رابطه‌ي معني‌داري مشاهده شد.