مروري بر تجاري سازي نتايج تحقيقات دانشگاهي

امروزه اقتصاد جهاني به شدت از وابستگي به منابع زيرزميني و صنايع فاصله گرفته است و شركتهاي دانش بنيان به عنوان راهبردي اساسي براي رشد و توسعه اقتصادي به شمار مي روند و توجه بسياري از انديشمندان، سياست گذاران و برنامه ريزان را به خود منعطف كرده است. در اين ميان دانشگاه به عنوان ايجاد كننده دانش، نقشي كليدي دارد. در حقيقت رسالت علمي دانشگاه ها را مي توان تحت عناوين اصلي توليد و انتقال نوآوري ها و دانش كاربردي، طبقه بندي نمود. در سالهاي اخير انگيزه دانشگاههاي مختلف جهت توسعه تمركز از تحقيق و توسعه محض به سمت توسعه علوم كاربردي و ورود به دنياي كسب و كار افزايش يافته است. تجاري سازي نيز تلاشي در جهت كسب سودآوري، از طريق تبديل فناوري هاي جديد به محصولات، فرايندها و خدمات جديد و فروش آنها در محيط بازار به شمار مي رود. راهبردهاي تجاري سازي، شيوه هاي متفاوت بهره برداري از فناوري ها و تحقيقاتي را شامل مي شود كه محققان و شركت هاي نوپا براي انتقال و تبديل دانش به بازار، به آن نياز دارند. در سالهاي اخير انگيزه دانشگاه هاي مختلف براي توسعه تمركز از تحقيق و توسعه محض، به سمت توسعه علوم كاربردي و ورود به دنياي كسب و كار افزايش يافته است. يكي از مهمترين لازمه هاي موفقيت دانشگاه ها براي انجام رسالت علمي خويش، ايجاد بسترهايي براي تجاري سازي يافته هاي تحقيقاتي و عر ضه دانش به بازار و جامعه است كه اين امر مستلزم ارتباط مداوم دانشگاه با صنعت و دولت است كه در نتيجه سه بعد اصلي صنعت – دانشگاه – دولت را تشكيل مي دهند. در مقاله حاضر، تلاش شده تا ضمن بررسي متون و ادبيات در مورد مفاهيم تجاري سازي و بيان اهميت و ضرورت تجاري سازي نتايج تحقيقات دانشگاهي، به عوامل تجاري سازي در بعد صنعت، دولت و دانشگاه نيز پرداخته شود.