موانع اقتصادي پيشرفت؛ موردكاوي صنعت تجهيزات پزشكي جمهوري اسلامي ايران در بخش توليدكنندگان خصوصي

گسترش روزافزون كالاهاي وارداتي در صنعت تجهيزات پزشكي ايران، نه‌تنها هزينه‌هاي نظام سلامت را افزايش داده بلكه عرصه را نيز بر توليدكنندگان اين حوزه، خصوصاً بخش خصوصي تنگ‌تر كرده است. اگرچه با پررنگ شدن سايه تحريم‌ها و ضرورت حركت به سمت اقتصاد مقاومتي، «رونق توليد» به يكي از اولويت‌هاي اصلي اين حوزه بدل گشته و راهكارهاي مختلفي براي آن اخذ شده است؛ اما نه تنها كارآمد نبوده بلكه به عنوان مانعي بر سر پيشرفت صنعت تجهيزات پزشكي قرار گرفته‌است. هدف از پژوهش حاضر، تحليل اقتصادي اين موانع است. روش اين پژوهش، ساختاردهي به مسئله است كه بر اين اساس 6 فرامسئله شناسايي و تحليل شد. نتايج حاصل از تحليل نشان مي‌دهد كه در مسير پيشرفت اين صنعت، موانعي همچون فقدان نظام كارشناسي و ارزيابي در تخصيص منابع، نبود نظام تعرفه‌گذاري كالاهاي پزشكي، نارسايي بازار و كنترل ضعيف قاچاق قرار دارد، كه در نهايت موجب تضعيف قدرت رقابت توليدات داخلي با كالاهاي خارجي مي‌شود. پيشنهاد اين پژوهش براي ارتفاع موانع پيشرفت صنعت تجهيزات پزشكي جمهوري اسلامي ايران، بهبود متغيرهاي درون صنعت و متغيرهاي محيطي است كه بايستي نقش هر بازيگر در تحقق آن، بازطراحي يا تعريف شود مثلاً حمايت صحيح و به‌موقع دولت مي‌تواند نقشي مؤثر در افزايش توليد و سرانجام در صادرات ايفا كند، به طوري كه اين حوزه به عنوان يكي از حوزه‌هاي ارزآور وزارت بهداشت قلمداد شود.