سنجش و تحليل اثرگذاري فضاي سبز شهري بر نشاط اجتماعي جوانان (مطالعه موردي: منطقه 19 تهران)

گسترش شهرها و صنعتي شدن جوامع تأثيرات فراواني در نشاط يك جامعه دارد و چنانچه مسائل حاشيه¬اي از جمله درگيري¬ها و ناامني¬هاي اجتماعي هم به اين موارد اضافه شود، در نهايت آنچه را كه بايد در هياهوي شهرنشيني جستجو كرد، نشاط و شادي عمومي است. فضاهاي فراغتي نيز از جمله فضاهاي عمومي شهري هستند كه علاوه بر تأثير كالبدي، ابعاد اجتماعي، اقتصادي و فرهنگي مهمي در بر آوردن نيازهاي ساكنان شهر دارند. پاركها به¬عنوان مهمترين فضاهاي فراغتي در فضاي شهر پذيراي طيف متنوعي از گروههاي بازديدكننده هستند كه تحت تأثير عوامل مختلفي شكل مي¬گيرند. بر اين اساس، پژوهش حاضر با هدف بررسي تأثير فضاي سبز شهر تهران بر نشاط اجتماعي جوانان 20 تا 34 ساله منطقه 19 تهران، ضمن بررسي تمايلات و اولويت-هاي شهروندان مؤلفه¬هاي افسردگي، فشار و استرس، كيفيت زندگي و كميت و كيفيت فضاي مي¬پردازد. روش پژوهش توصيفي- پيمايشي و همبستگي و از نظر هدف كاربردي است. قلمرو مكاني پژوهش نيز پاركها و فضاي سبز منطقه 19 تهران مي‌باشد. جهت جمع¬آوري اطلاعات مورد نياز از دو روش كتابخانه¬اي- اسنادي و روش ميداني استفاده شده است. نتايج حاصل از پژوهش نشان مي¬دهد كه وضعيت اشتغال و سطح تحصيلات پاسخگويان بر ميزان نشاط آنان تأثيرگذار نمي¬باشد. اما در ارتباط با متغير كميت و كيفيت فضاي سبز با متغيركيفيت زندگي، متغير افسردگي، متغير فشار و استرس بر اساس مقادير آزمون و سطوح معني-داري به دست آمده ارتباط مثبت و مستقيمي وجود دارد.