تاثير مديريت دانش بر سرمايه فكري و چابكي سازمان در راستاي تحقق اقتصاد مقاومتي

فشارهاي اقتصادي و تحريم‎‌ها، شرايط را طوري تغير داده است كه نياز به حركتي عظيم و پيشرفتي جهشي در اقتصاد وجود دارد؛ براي مقابله با تحريم كشورهاي سلطه طلب، اقتصاد مقاومتي توسط مقام معظم رهبري مطرح گرديد. در اين راستا با تاكيد اقتصاد مقاومتي مبني بر تشخيص حوزه‌هاي اعمال فشار و كمرنگ كردن اين فشارها و تبديل تهديدها به فرصت‌ها توجه به راهكارهاي موثر جهت دستيابي به اين اقتصاد ضروري مي‌باشد. مديريت دانش به عنوان راهكاري براي تحقق اين اقتصاد مي‌باشد. حركت شركت‌ها از اقتصاد صنعتي به سمت دانشي جهت آن‌ها را به سمت دانش محوري تغير داده است. در اين اقتصاد دانش به عنوان يك عامل توليد ثروت در مقايسه با ساير دارايي‌ها در كسب مزيت رقابتي مي‌باشد. از طرفي ديگر سرمايه‌هاي فكري در خلق و افزايش ارزش سازماني موثر مي‌باشند و موفقيت يك سازمان به توانايي آن در مديريت اين منبع كمياب بستگي دارد به علاوه چابكي سازمان يكي ديگر از عوامل موثر در دستيابي به سياست‌هاي كلي اقتصاد مقاومتي مي‌باشد چراكه سازمان‌هاي چابك با پوشش فرصت‌هاي جديد در دستيابي به مزيت رقابتي و تحت كنترل درآوردن اطلاعات، خود را با تغييرات ناگهاني كسب و كار تطبيق مي‌دهند. از اين رو هدف مقاله حاضر تحليل تاثير مديريت دانش بر سرمايه فكري و چابكي سازمان در راستاي تحقق اقتصاد مقاومتي مي‌باشد. در اين مقاله پس از مرور ادبيات مربوط به متغيرها، مدل مفهومي تاثير متغيرها بر يكديگر ارائه مي‌گردد. نتايج اين پژوهش تاثير مديريت دانش بر سرمايه فكري و چابكي سازمان در تحقق اقتصاد مقاومتي را نشان مي‌دهد.