توسعه شهري و نقش برنامه ريزان شهري ايران

از اهداف مهم برنامه ريزان شهري ارتقاي كيفيت محيط و بهبود سطح زندگي ساكنان است. اين موضوع به دليل ماهيت چندگانه خود از پيچيدگي و گستردگي ويژه‌اي برخوردار است. آنچه امروز دولت‌ها، حكومت‌ها و سازمان‌هاي محلي با آن مواجه هستند روند رو به افزايش شهرنشيني و بروز مشكلات زيادي مانند فقر و گرسنگي، آلودگي محيط‌زيست، بيكاري، اسكان غيررسمي، حاشيه‌نشيني و مشكلات اجتماعي است و تنها راه برون‌رفت از اين چالش‌ها، استفاده از اصول توسعه پايدار شهري به‌عنوان اساسي‌ترين، حياتي‌ترين و محوري‌ترين رويكرد پيش روي برنامه ريزان شهري است. توسعه پايدار در پي بهگشت اجتماع و پايداري منابع محيط‌زيست است. در راستاي دستيابي به توسعه پايدار نقش برنامه¬ريزان غيرقابل¬انكار است. در اين نوشتار ابتدا طرح و جمع‌بندي تعاريف توسعه پايدار و مشخص كردن ويژگي‌ها و جايگاه توسعه پايدار شهري و نحوه استفاده از ابزارهاي برنامه‌ريزي شهري براي تأمين آن اشاره گرديده و در پايان نقش نوين برنامه¬ريز شهري و نظريه منتخب به‌منظور پاسخگويي به مشكلات اصلي ناپايداري در شهر و شهرنشيني ارائه‌شده است.