بررسي رفتار چگالش و تحولات فازي شيشه هاي سودالايم حاوي مقادير مختلف اكسيد آهن در فرايند زينتر

ضايعات شيشه سودالايم داراي كاربردهاي گسترده اي از جمله در تهيه فوم هاي شيشه اي به عنوان مواد ساختماني فوق سبك مي-باشد. درصورت توليد فوم هاي شيشه-سراميك از اين ضايعات، بهبود قابل توجه خواص مكانيكي و گسترش كاربرد انتظار مي رود. در اين راستا پژوهش حاضر بر امكان سنجي زينتر و تبلور همزمان شيشه سودالايم در اثر تغيير تركيب شيميايي شيشه استوار شد. بدين منظور شيشه پايه داراي تركيب سودالايم با افزودن مقادير مختلف اكسيد آهن (5، 10 و 15 نسبت وزني) مورد بررسي قرار گرفت. ابتدا آميز مواد اوليه در دماي C°1475 ذوب و مذاب هاي حاصل در آب سرد شد. شكل دهي فريت هاي به دست آمده پس از نرم سايي به روش پرس انجام شد. زينتر و عمليات حرارتي قرص هاي پرس شده در محدوده دمايي C°950 -700 انجام شد. به منظور بررسي رفتار تبلور و شناسايي فاز هاي بلورين، آزمون هاي افتراق حرارتي (DTA) و پراش پرتو هاي ايكس XRD)) از نمونه هاي عمليات حرارتي شده به عمل آمد. پارامترهاي زينترپذيري شامل جذب آب، انقباض خطي و چگالي بالك براي كليه نمونه هاي زينتر شده بررسي شد. نتايج حاصل نشان داد با افزايش دماي عمليات حرارتي درصد انقباض خطي و چگالي بالك نمونه هاي زينتر شده تا دماي C°850 به طور پيوسته افزايش مي يابد و افزايش بيشتر دماي عمليات حرارتي براساس آزمون پراش پرتوهاي ايكس منجر به انحلال فازهاي متبلور شده و شيشه اي شدن نمونه ها مي شود. نمونه هاي زينتر شده در پايان محدوده دمايي زينتر كاملا متراكم با جذب آب برابر با صفر و برحسب تركيب شيشه اوليه حاوي فازهاي بلورين متفاوت (با حضور فاز غالب ولاستونيت) بودند.