داربست مهندسي بافت استخوان ساخته‌شده به روش ريخته‌گري ژل

در اين پژوهش داربست هيدروكسي‌آپاتيتي داراي ساختار متخلخل و استحكام مكانيكي مناسب براي كاربرد در آسيب‌هاي استخواني ساخته شد. در آغاز پودر هيدروكسي‌آپاتيت به روش شيمي تر تهيه و مشخصه‌يابي شد. سپس تعليقي پايدار از هيدروكسي‌آپاتيت سنتز‌شده در آب به همراه عامل پراكنده‌ساز (سورفكتانت) تهيه شد. آنگاه محلول ژل آگاروز كه از قبل تهيه شده بود به دوغاب اضافه شد. سپس كف توليدشده ناشي از همزدن محلول سديم لوريل اتر سولفات به دوغاب حاوي ژل افزوده شد. پس از اتمام فرآيند، سوسپانسيون به دست‌آمده قالب‌گيري و خشك شد. براي تشخيص گروه‌هاي عاملي موجود در داربست و تغييرات احتمالي آنها، تعيين فازهاي بلورين موجود در داربست و ميزان تخلخل‌هاي موجود در نمونه‌ها از روش‌هاي مشخصه‌يابي پراش پرتو ايكس، طيف‌سنجي فروسرخ تبديل فوريه و تخلخل‌سنجي استفاده شد. نتايج نشان داد با استفاده از آگاروز، كف و عامل همگن‌ساز، داربست با تركيب 21 درصد آپاتيت و 0.9 درصد آگاروز با حجم كف 27 ميلي‌ليتر داراي بيشترين درصد تخلخل (68.1%) است. از سوي ديگر، داربست با 18 درصد آپاتيت و 0.9 درصد ژل آگاروز و 27 ميلي‌ليتر كف از بيشترين مدول الاستيك (MPa ۶/۵۳۶) برخوردار است. ولي با توجه به نياز همزمان به بيشترين استحكام و ميزان تخلخل براي كاربرد در بافت استخواني، نمونه‌اي كه از 18 درصد آپاتيت و 0.9 درصد ژل آگاروز و 27 ميلي ليتر كف تهيه شده بود به عنوان نمونه‌ بهينه انتخاب شد. همچنين ارزيابي سميت سلولي اين داربست نيز نمايانگر عدم تاثير منفي فرآيند ريخته‌گري ژل بر زيست‌سازگاري داربست هيدروكسي‌آپاتيتي بود.