ارزيابي تغييرات مكاني pH و EC خاك با استفاده از روش‌هاي زمين‌آماري (مطالعه موردي: منطقه بافت)

ويژگي‌هاي خاك داراي تغييرات مكاني و زماني در مقياسهاي كوچك و بزرگ ميباشند. مطالعه اين تغييرات، در سطح وسيع بسيار هزينه‌بر است. به اين منظور لازم است از روش‌هاي درون‌يابي به منظور پيش‌بيني مقادير خصوصيات مدنظر استفاده گردد، ولي در بسياري موارد اين روش‌ها دقت‌هاي متفاوتي دارند. هدف از اين پژوهش ارزيابي تغييرات مكاني EC و pH خاك در سه كاربري كشاورزي، مرتع و صنعت با استفاده از روش‌هاي كريجينگ و IDWدر محيط GS+ 5.1 مي‌باشد. نمونه‌برداري از منطقه‌اي به وسعت 484 هكتار در 10 كيلومتري غرب شهرستان بافت صورت گرفت، بدين منظور با استفاده از روش شبكه‌بندي، منطقه به طور كاملاً منظم تقسيم‌بندي شد كه مساحت هر شبكه 4 هكتاراست. سپس از هر شبكه به طور تصادفي يك نمونه خاك و در مجموع 121 نمونه از لايه سطحي خاك تهيه شد. و تجزيه و تحليل آماري داده‌ها در محيط spss 16.0 صورت گرفت. بعد از اعتبارسنجي مدل‌ها بهترين مدل برازش‌ يافته براي pH و EC خاك به ترتيب مدل گوسي و مدل نمايي بدست آمد. براي ارزيابي دقت مدل‌ها از 6 شاخص آماريMBE ، MAE،CRM ، EF، RMSE وME استفاده شد. نتايج حاصل نشان داد كه براي هر دو ويژگي مورد مطالعه، روش IDW نسبت به روش كريجينگ توانسته است pH و EC خاك را بهتر برآورد نمايد. در نهايت براي تهيه نقشه پهنهبندي از روش IDW استفاده شد.