تغييرپذيري مكاني عناصر غذايي كم مصرف در مقياس مزرعه اي و ارتباط آن با ويژگي هاي خاك

عناصر كم مصرف از جمله آهن، روي، مس و منگنز از عناصر غذايي ضروري براي گياهان هستند و به ويژه در مناطق كشاورزي داراي تغييرپذيري مكاني زيادي مي باشند كه مي تواند روي توليد محصول اثر داشته باشد. مطالعه حاضر وابستگي مكاني عناصر كم مصرف قابل جذب خاك را در مقياس مزرعه اي مورد بررسي قرار مي دهد. در مجموع ۴۸ نمونه خاك با فاصله حدود ۲۵۰ متر از يك مزرعه ۳۰۰ هكتاري (مزرعه نمونه در شمال استان گلستان) از عمق 30-0 سانتي متري برداشته شد. عناصر كم مصرف قابل جذب خاك توسط DTPA عصاره گيري شد. ميانگين غلظت عناصر كم مصرف خاك 33/2 ميلي گرم بر كيلوگرم براي Fe-DTPA، 2/46 ميلي گرم بر كيلوگرم براي Zn-DTPA، 06/ 1 ميلي گرم بر كيلوگرم براي Cu-DTPA و 92/5 ميلي گرم بر كيلوگرم براي Mn-DTPA مي باشد. غلظت عناصر كم مصرف غير از مس وابستگي مكاني قوي با دامنه تأثير حدود ۳۷۰ متر براي آهن و روي و 1079 متر براي منگنز نشان داد، اما مس به لحاظ مكاني فاقد وابستگي بود. نقشه كريجينگ تخمين زده شده براي عناصر كم مصرف، توزيع مكاني اين متغيرها را در مزرعه نشان داد كه براي درك بهتر تغييرپذيري مكاني عناصر كم مصرف و براي تصحيح شيوه هاي مديريت كشاورزي در مقياس مزرعه اي مفيد مي باشد.