مروري بر توابع انتقالي خاك و محدوديت هاي آن

رطوبت اشباع خاك از جمله پارامترهايي است كه اندازه گيري آن به منظور پيش بيني منحني مشخصه و هدايت هيدروليكي غير اشباع خاك ضروري مي باشد. در برخي مطالعات مقدار رطوبت اشباع برابر تخلخل خاك و در موارد ديگر مقدار آن با استفاده از پارامتر هاي سهل الوصول شامل جرم مخصوص ظاهري و داده هاي بافت خاك و توابع انتقالي تخمين زده مي شود. اندازه گيري مستقيم منحني رطوبت خاك زمان بر، پر هزينه و در مواردي داراي خطاهاي غير قابل كنترل است. از طرفي به دليل تغييرات مكاني-زماني بالاي اين ويژگي ها، تعداد نمونه هاي زيادي براي توصيف دقيق آنها در شرايط مزرعه نياز است. بنابراين تلاش هاي زيادي براي توسعه روش هاي غير مستقيم برآورد منحني رطوبتي خاك انجام شده است. استفاده از روش هاي غير مستقيم مانند توابع انتقالي براي برآورد ويژگي هاي هيدروليكي خاك امري اجتناب ناپذير است. همچنين هدايت هيدروليكي اشباع خاك يكي از مهم ترين ويژگي هاي فيزيكي خاك است كه اهميتي ويژه در شناخت، بررسي و مدل سازي حركت آب، املاح و آلاينده ها در محيط هاي متخلخل دارد. با وجود پژوهش هاي بي شمار كه پيرامون اندازه گيري مستقيم هدايت هيدروليكي اشباع صورت گرفته است، اين روش ها همچنان پر هزينه، زمان بر و تخصصي هستند. از اين رو برآورد هدايت هيدروليكي اشباع خاك با استفاده از روش هايي سريع، كم هزينه و با دقت قابل قبول مانند توابع انتقالي خاك ضروري است. در اين تحقيق مروري بر انواع توابع انتقالي و هم چنين محدوديت هاي اين توابع شده است.