اهميت دانش بومي در مديريت منابع گياهي دارويي و صنعتي مراتع

ﺑﻮﻡﺷﻨﺎﺳﻲ ﮔﻴﺎﻫﻲ ﻭ ﺩﺍﻧﺶ ﺑﻮﻣﻲ، ﺍﺯ ﺟﺎﻳﮕﺎﻩ ﻭﺍﻻﻳﻲ ﺩﺭ ﻃﺒﻴﻌﺖ ﺑﺨﺼﻮﺹ ﺩﺭ ﺣﻮﺯﻩ ﻣﺪﻳﺮﻳﺖ ﻣﻨﺎﺑﻊ ﻃﺒﻴﻌﻲ ﻭ ﻣﺮﺗﻌﺪﺍﺭي ﺑﺮﺧﻮﺭﺩﺍﺭ ﺍﺳﺖ. دانش بومي مردم از گياهان تقريبا رو به فراموشي است و همچنين در برخي مناطق اين دانش به صورت ناقص و اشتباه به نسل هاي بعدي منتقل شده و تعداد كمي از افراد در اين مناطق وجود دارند كه اين دانش را به درستي فراگرفته اند و به نسل بعد انتقال مي دهند. گياه دارويي به گستره ي وسيعي از گياهان اطلاق مي گردد كه دردرمان بيماري ها ويا در پيش گيري از بروز آن مورد استفاده قرار مي گيرند و گياهان صنعتي به مجموعه گياهاني گفته مي شود كه به صورت انبوه برداشت و در موارد مختلف صنعتي بكار برده مي شوند. گاهي آغاز معرفي يك تركيب دارويي جديد به سيستم سلامت، نيازمند به اطلاعاتي وراي مكتوبات كتابخانه ها است. چنين اطلاعاتي را مي توان در ميان گفتار شفاهي مردم بومي و درمانگران جوامع سنتي جستجو كرد. در حقيقت امروزه بسياري از دسته هاي فارماكولوژيك دارويي از يك الگوي طبيعي نشات گرفته اند