سينتيك رهاسازي كادميم در يك خاك آهكي متاثر شده از بيوچار تفاله پوست پسته پايدار شده با ذرات نانو آهن صفر ظرفيتي

استفاده از بيوچارهاي مختلف به منظور حذف و تثبيت عناصر سنگين در محيط هاي آبي و خاكي در سال هاي اخير رو به فزوني گذاشته است. در بسياري از مطالعات انجام شده، اين اعتقاد وجود دارد كه استفاده از تركيبات نانو در ساختار سطحي بيوچارها مي تواند افزايش راندمان جذب آلاينده ها را به همراه داشته باشد. با توجه به اين مساله، در اين پژوهش تلاش شد، كارايي بيوچار خام تفاله پوست پسته (PRB) به تنهايي و پوشش داده شده با نانو ذرات آهن صفر ظرفيتي (PRB-nZVI)، بر تثبيت كادميم در يك محيط خاكي، مورد بررسي و ارزيابي قرار گيرد. بدين منظور، يك نمونه خاك تهيه و با عنصر كادميم آلوده و در نهايت بيوچارهاي ذكر شده در سطوح مختلف 5/0، 2 و 4 درصد وزني اضافه و پس از گذشت 3 ماه، سينتيك واجذبي خاك ها مورد ارزيابي قرار گرفت. با توجه به نتايج بدست آمده در فرايند واجذبي كادميم متاثر از بهسازهاي مورد مطالعه، به ترتيب بهسازهاي بيوچار پوشش داده شده با نانوذرات آهن صفر ظرفيتي، بيوچار بدون پوشش ذرات نانو، و بقاياي خام پوست پسته در سطوح برابر از كاربرد اين بهسازها، بيشترين تاثير بر كاهش رهاسازي در خاك را سبب شده-اند. با افزايش سطوح هر بهساز از 5/0 به 4 درصد وزني، تثبيت كادميم به ميزان بالاتري در خاك ها انجام گرفته است. همچنين نتايج نشان داد، مدل دو مدل دومرحله اي مرتبه اول از مدل هاي واكنشي چند گانه مرتبه اول، برازش مناسبي از واجذب كادميم در همه نمونه هاي خاك داشته است كه مقادير پايين پارامتر Q1 از اين معادله در خاكهاي تيمار شده نسبت به نمونه شاهد نشان از اثر بهينه بهسازها در كاهش بخش قابل دسترس كادميم دارد.