تأثير بيوچار بر برخي ويژگي هاي فيزيكي خاك لوم رسي و رشد ريشه عدس

در اين پژوهش، تأثير سطوح 4/ 0، 8/ 0، 6 /1، 4 /2 و 2/ 3 درصد وزني بيوچار پوسته شلتوك برنج، توليدي در دو دماي 250 و 450 درجه سانتي گراد بر ويژگي هاي مهم فيزيكي يك خاك لوم رسي و رشد ريشه عدس مطالعه شد. نتايج مطالعه گلخانه اي نشان داد كه كاربرد بيوچار در سطوح بيشتر از 4/ 0 درصد، موجب كاهش معني دار جرم مخصوص ظاهري خاك شد اما خاك هاي حاوي بيوچار از لحاظ درصد خاكدانه هاي پايدار در آب، تفاوت معني داري در مقايسه با شاهد (خاك بدون بيوچار) نداشتند. به طوركلي كاربرد بيوچار به ويژه در سطوح بيش تر، موجب افزايش ضريب آبگذري خاك شد، اما اين افزايش، هميشه متناسب با افزايش سطح كاربرد بيوچار نبود. وزن خشك ريشه عدس در سطوح 6/ 1، 4 /2 و 2/ 3 درصد بيوچار به طور معني دار بيشتر از شاهد بود. به طور كلي مي توان نتيجه گرفت كه توليد بيوچار از پسماند هاي گياهي از قبيل پوسته شلتوك برنج و كاربرد آن در خاك، علاوه بر توقف طولاني مدت كربن و مديريت پايدار پسماند ها مي-تواند منافع ديگري مانند بهبود ويژگيهاي فيزيكي خاك و افزايش رشد ريشه گياه را نيز به همراه داشته باشد.