تاثير اشعه ي گاما بر زنده ماني ارقام مختلف ژربرا (Gerbera jamesonii) و تعيين LD50 در شرايط درون شيشه اي

ژربرا يكي از مهمترين گياهان زينتي جهان است كه عمدتا به عنوان گل شاخه بريده توليد و عرضه مي شود. ازدياد ارقام و ايجاد خصوصيات جديد در اين گياه مي تواند بازارپسندي را افزايش دهد و جوابگوي سلايق مختلف مصرف كنندگان باشد. اين تحقيق به منظور بررسي تأثير پرتوي گاما بر ميزان زنده ماني و تعيين LD50 در گياه ژربرا در شرايط كشت درون شيشه اي انجام شد. گياچه هاي استريل حاوي مريستم هاي راسي ارقام B1‚ B وY2 ژربرا در مرحله ي 4 برگي از گياه مادري جدا گرديد و در محيط كشت MS حاوي 0.15 ميلي گرم بر ليتر ايندول استيك اسيد (IAA) و 0.5 ميلي گرم بر ليتر 6ـ بنزيل آمينو پورين (BA) و 0.7 درصد آگار و 3 درصد ساكارز جهت تكثير كشت گرديد. محيط كشت در هر پتري ديش به ميزان 15 ميلي ليتر توزيع شد. پتري هاي حاوي ريز نمونه ها جهت اعمال تيمار موتاسيوني تحت تابش پرتوي گاماي حاصل از كبالت 60، به مدت 15.6،31.2 و 32.4 دقيقه به ترتيب با شدت هاي 5،10 و20 گري قرار گرفتند. داده ها ي حاصل از شمارش تعداد گياهچه هاي سالم (درصد زنده ماني)، 5 هفته بعد از تابش ثبت شدند. در دز 20 گري درصد مرگ و مير گياهچه ها 40.29 درصد 28.69 درصد و 59.71 درصد در دز 20 گري به ترتيب مربوط به رقم B1‚ B وY2 مي باشد و اين دز به عنوان دز كشندگي LD50 در نظر گرفته شد. نتايج نشان داد افزايش دز اشعه ي گاما سبب افزايش مرگ و مير و كاهش درصد زنده ماني گياهچه ها مي شود.