بررسي قابليت دسترسي مس در خاك هاي آهكي استان كهگيلويه و بويراحمد

مس از عناصر غذايي ضروري براي رشد و يكي از اجزا تشكيل دهنده پروتئين كلروپلاست يعني پلاستوسيانين در گياه مي باشد. كمبود مس علاوه بر خاك هاي آهكي، در خاك هاي آلي و خاك هاي شني كه به طور معمول مقدار مس كل كمي دارند، به چشم مي خورد. هدف از انجام اين تحقيق، بررسي قابليت دسترسي، شكل هاي شيميايي و همچنين بررسي فاكتور تحرك مس در خاك هاي آهكي استان كهگيلويه و بويراحمد بود. براي انجام اين تحقيق، 16 خاكرخ در مناطق مختلف استان حفر و از افق هاي اول و دوم آنها نمونه برداري و شكل هاي شيميايي مس با استفاده از روش عصاره گيري دنباله اي اسپوزيتو و همكاران، اندازه گيري شد. نتايج نشان داد كه شكل هاي شيميايي باقي مانده (متوسط 11/99 ميلي گرم بر كيلوگرم و درصد نسبي 61/7 %)، كربناتي (متوسط 3/82 ميلي گرم بر كيلوگرم و درصد نسبي 19/7%) و شكل آلي (متوسط 3/6 ميلي گرم بر كيلوگرم و درصد نسبي 18/56%) به ترتيب بيشترين به كمترين ميزان از شكل هاي شيميايي مس را به خود اختصاص داده اند. همچنين نتايج از عدم وجود شكل هاي تبادلي و آلي مس در همه نمونه هاي مورد مطالعه، حكايت دارد. بررسي فاكتور تحرك نمونه ها نيز نشان داد كه به استثناي خاك شماره 30 ( فاكتور تحرك 8/96)، ميزان فاكتور تحرك ساير نمونه هاي مورد مطالعه بيشتر از 10 و كمتر از 50 درصد است كه نشان از تحرك متوسط اين عنصر در خاك هاي منطقه دارد.