تعيين شاخص كيفيت خاك تاغزارهاي دست كاشت مناطق بياباني با روش تحليلي آماري چند متغيره

امروزه پديدۀ تخريب سرزمين و بيابان زايي از معضلات پيچيده و مهمي است كه به بحراني در سراسر جهان تبديل شده است. به منظور جلوگيري از تخريب سرزمين و مقابله با گسترش بيابان و خطرات ناشي از آن، طرح هاي بيابان زدايي با كاشت گونه هاي بياباني متنوع اجرا مي شود كه مي توانند خصوصيات خاك را تحت تأثير قرار دهند. هدف از اين مطالعه، بررسي تأثير گونه گياهي تاغ بر روي خصوصيات شيميايي خاك و تعيين شاخص هاي كيفيت خاك در منطقه مرك واقع در شهرستان بيرجند استان خراسان جنوبي مي باشد. 30 نمونه خاك از سه منطقه شاهد (مجاور تاغزار)، بين دو پايه تاغ و زير تاج پوشش تاغ ها جمع آوري و ويژگيهاي شيميايي خاك اندازه گيري شد. نتايج به دست آمده نشان داد كه تفاوت معني داري بين پيراسنجه هاي هدايت الكتريكي ، اسيديته ، آهك، رطوبت اشباع، كربنات و ازت كل بين تيمارها وجود داشت. پيراسنجه هاي مدنظر با استفاده از روش آماري چندمتغيره مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت و يافته هاي تحقيق حاكي از تاثيرپذيري بيشتر هدايت الكتريكي و اسيديته خاك نسبت به ساير شاخص هاي كيفيت خاك در تاغزارهاي دست كاشت منطقه مطالعاتي مي باشند.