برهمكنش قارچ‏هاي ميكوريزاي آربسكولار و كادميم بر تغييرات پرولين، قندهاي محلول و برخي شاخص‏هاي رشدي سورگوم

خاك پايه اصلي تمام بوم‏نظام‏هاي زراعي و طبيعي است. آلودگي خاك‏ها به فلزات سنگين به دليل عدم تجزيه و اثرات سوء آن‏ها بر موجودات زنده و خطر تجمع زيستي در زنجيره‏هاي غذايي در دهه‏هاي اخير حائز اهميت شناخته شده‏است، در بين فلزات سنگين، كادميم يكي از خطرناك‏ترين آلاينده‏هاي خاك است، بنابراين مطالعه در مورد آلاينده‏هاي خاك و ارائه راهكارهاي مناسب جهت پالايش ضرورتي انكارناپذير است. قارچ‏هاي ميكوريزاي آربسكولار فراوان‏ترين ريزموجودات خاك هستند كه به‏طور مستقيم و غيرمستقيم باعث بهبود رشد و عملكرد گياه مي‏شوند. به منظور بررسي تاثير سطوح مختلف كادميم و قارچ‏هاي ميكوريزاي آربسكولار بر وزن خشك اندام هوايي و ريشه، ارتفاع گياه، ميزان تغييرات پرولين، قندهاي محلول و كلروفيل برگ گياه سورگوم،آزمايشي به صورت فاكتوريل در قالب طرح كاملا تصادفي شامل سطوح مختلف كادميم (صفر، 5، 10، 20 ميلي‏گرم بر كيلوگرم خاك) و 3 تكرار همراه با 3 قارچ ميكوريزايي (Funneliformi mosseae (Fm)، Rhizophagus intraradices(Ri) و Claroideoglomus etunicatum (Ge)) و نمونه شاهد در گلخانه تحقيقاتي دانشكده كشاورزي دانشگاه فردوسي انجام شد. نتايج تجزيه واريانس داده ها نشان داد، با افزايش غلظت كادميوم در خاك ميزان كلروفيل برگ، وزن خشك اندام هوايي و ريشه و ارتفاع گياه سورگوم در سطح 5 درصد به‏طور معني‏داري كاهش يافت. بااين‏حال در گياهان تلقيح شده با قارچ‏هاي ميكوريزاي آربسكولار افزايش قابل توجهي در مقدار كلروفيل برگ، وزن خشك و ارتفاع گياه مشاهده شد. مقدار قندهاي محلول و پرولين برگ تحت تنش آلودگي فلز سنگين كادميم، در گياهان قارچي نسبت به گياهان شاهد به طور معني‏داري افزايش يافت.