مروري بر روش هاي اندازه گيري رطوبت خاك با استفاده از رادار نفوذي زمين (GPR)

براي اينكه كشاورزي در يك محل خاص به صورت مؤثري به كار گرفته شود، بايستي حجم وسيعي از اطلاعات مربوط به نزديك سطح جمع آوري شود. غالباً اين اطلاعات خارج از محدوده بررسي هاي سنتي خاك و نمونه گيري هاي گسسته ميباشد. درصد رطوبت به عنوان يك واژۀ كليدي در مطالعات محيطي، هيدرولوژي، علم هواشناسي و كشاورزي مورد استفاده قرار مي گيرد. روش رادار نفوذي به زمين (GPR) به عنوان يك روش غير مخرب براي بررسي زيرسطحي چندي است كه در حال تكامل است و به نظر مي رسد مي تواند تا حد زيادي به كشاورزي در شناسايي خاك و حفاظت از سيستمهاي كشت كمك كند.مطالعات مختلفي در ضمينه تعيين رطوبت خاك با استفاده از GPR انجام شده است، اما مطالعات جامعي در مورد روش هاي اندازه گيري رطوبت و ميزان كارايي اين روش ها ارايه نشده است بنا بر اين هدف از اين مطالعه بررسي جامع روش هاي اندازه گيري رطوبت خاك با استفاده از دستگاه GPR مي باشد.نتايج حاصله نشان مي دهد كه كارايي روش ها در شرايط مختلف دچار تغييرات فراواني مي گردد اما مي توان از روش هاي تحليل موج زميني و روش برازش هذلولي به عنوان روش هايي كه با اطمينان بالاتري در خاك هاي درشت بافت رطوبت را تخمين مي زنند نام برد.