مدل عددي جهت پيش بيني حركت ميعانات گازي ناشي از ريزش اتفاقي در منطقه دريايي عسلويه

مدل عددي سه بعدي براساس حل معادلات حاكم ناويراستوكس و پيوستگي با تأثير سرعت باد متغير و چگالي متغير جريان ميعانات گازي – آب ، جهت پيش بيني حركت سطحي لكه ميعانات گازي ناشي از حادثه ريزش اتفاقي در منطقه دريايي عسلويه شبيه سازي شده است. سپس با استفاده از معادله غلظت وتأثير پارامترهاي متغير چشمه و چاه ( مانند تبخير، حلاليت و پخش عمودي) ، مدل سه بعدي براي حركت ذرات ميعانات گازي در ستون آب بدست آمده است.براي حل معادله فرارفت در مدل ازالگوريتم بالاسوي وزن دار ترابرد مثبت معين چند بعدي1 استفاده شده است. اساس اين الگوريتم ، طرحواره ساده پادجريانسواست كه در آن از مفهوم سرعت پاد پخش براي تعديل اثر پخش موجود در طرحواره استفاده مي شود .توسط مدل، توزيع غلظت ذرات ميعانات گازي و جهت سرعت جريان طي 14تا 42ساعت پس از حادثه ريزش اتفاقي در نزديكي سطح آب و در ترازهاي 5 , 10و 15متر از سطح آب بررسي شده است. نتايج نشان مي دهد در تابستان گستردگي ذرات به سمت ساحل و در زمستان به دور از ساحل مي باشد كه با ساير تئوريهاي معتبرو تجربيات انجام شده سازگاري دارد. نتايج نشان مي دهد در زمستان ميانگين سرعت جريان 0.59- 0.052 متر بر ثانيه و در تابستان 0.245- 0.0365متر بر ثانيه است .در زمستان تبخير ميعانات گازي در دماي ميانگين 24.9درجه سلسيوس طي 48ساعت 42.17درصد بوده و در تابستان در دماي ميانگين 38.4درجه سليسوس طي 48ساعت 62.24 درصد مي باشد.در زمستان نفوذ ذرات ميعانات گازي بدليل آشفتگي بيشتر در عمق افزايش داشته و در تابستان بدليل پايداري و نيروي شناوري ، تجمع ذرات بيشتر در سطح مشاهده شده است و حلاليت ميعانات گازي طي 48 ساعت، 0.0385 درصد بوده است .