مهندسي ارزش با رويكرد محيط زيست جهت ايجاد توسعه پايدار در صنعت گردشگري

value engineering with an environmental approach to sustainable development in the tourism industry

اجراي مهندسي ارزش در صنعت گردشگري به ندرت رخ مي دهد، اين در حالي است كه توجه به تكنينك ها، مي تواند بهترين خروجي را با اپتيسم منابع حاصل نمايد. لذا اجراي مهندسي ارزش يكي از شروط لازم جهت دستيابي به توسعه پايدار بوده كه كمبود آن در صنعت گردشگري قابل مشاهده است. ضمناً، توجه به محيط زيست نيز يكي ديگر از شروط تحقق توسعه پايدار در صنعت گردشگري مي باشد كه به اين امر نيز با رويكرد اقتصاد سبز، توجه اندكي شده است. در اين مقاله سعي شده است به بررسي اين مسئله پرداخته شود كه، تكنيك مفاهيم مهندسي ارزش و اقتصاد سبز مي توانند دو بال توسعه پايدار؛ يعني سودآوري بدون يا با كمترين پيامد منفي زيست محيطي باشند. در اين پژوهش، براي پاسخ به سوالات تحقيق از تكنيك هاي تحليل عاملي تاييدي(CFA) و مدل سازي معادلات ساختاري(SEM) با كمك نرم افزار ليزرل نسخه 73/8 استفاده شده است. يافته ها نشان داده است كه، رابطه مثبت و معناداري ميان متغيرهاي فرآيند مهندسي ارزش و اقتصاد سبز، حفاظت از محيط زيست و گردشگري پايدار، اقتصاد سبز و حفاظت از محيط زيست وجود دارد. داده‌هاي مدل تحقيق با ساختار عاملي و زيربناي نظري تحقيق برازش مناسبي دارد و اين بيانگر همسو بودن سؤالات با سازه‌هاي نظري است. و درنتيجه مي توان گفت مدل تحقيق مورد تاييد واقع مي‌گردد.