مقايسه درمان شناختي رفتاري و دارو درماني در كاهش افسردگي زنان مبتلا به سوء مصرف مواد

مطالعات بسياري بر شيوع اختلالات روانپزشكي همچون اختلالات اضطرابي و خلقي در بيماران وابسته به مواد تاكيد كرده اند اين پژوهش با هدف مقانسه ميزان كارآمدي درمان شناختي رفتاري و دارو درماني در درمان افسردگي زنان مبتلا به سوءمصرف مواد انجام شد پژوهش حاضر از نوع شبه آزمايشي بود از همه مبتلايان به سوء مصرف مواد، كه در پاييز سال 1393 ، براي درمان اعتياد خود بهيكي از مراكز ترك اعتياد شهر اراك مراجعه كرد بودند؛ آزمون افسردگي بك گرفته شد تعداد 34 نفر از آنها كه بر اساس آزمون افسردگي بك، افسرده شدند (بك انحراف معيار بالاتر از ميانگين) تشخيص داده شده بودند، به عنوان نمونه انتخاب و پس از همتا شدن از نظر سن، تحصيلات و مدت زمان مصرف مواد در سه گروه جاي داده شدند. با حذف افرادي كه به دلايل مختلف حاضر به همكاري با پژوهشگر نبودند؛ سه گرو 9 نفر فراهم شد. بك گروه به عنوان گروه كنترل در نظر گرفته شد و اعضاي گروه دوم درمانشناختي رفتاري و گروه سوم طبق نظر روانپزشك تحت دارو درماني قرارگرفتند جلسات به صورت هفتگي (در مجموع 10 جلسه) وبه شيوه فردي انجام شد پس از اتمام جلسات، از اعضاي هر سه گروه مجدداً تست افسردگي بك گرفته شد. پژوهش داراي پيگيري 1ماهه بود تحليل داد ها داد كه اگر چه هر دو شيوه مداخله، تأثيرات مثبت درماني زيادي داشته و منجر به كاهش چشمگير و معنادارافسردگي در معتادان شده است، ليكن درمان شناختي رفتاري تأثيرات درماني بيشتري نسبت به دارو درماني داشت و اثرات درماني اندر يك پيگيري 1 ماهه حفظ شد نتانج تحقيق حاضر نشان داد درمان شناختي رفتاري، شيوه اي كارآمد و موثرتري در درمان افسردگي در مبتلانان به سوء مصرف مواد است و لذا مي تواند ان تكنيك را به تنهاني يا كنار دارو درماني به منظور كاهش افسردگي مبتلانان به سوءمصرف مواد به كار برد.