رابطه خودكارآمدي وهوش هيجاني با اهمالكاري تحصيلي دردانش آموزان دختر تيز هوش شهر رشت

زمينه و هدف :پژوهش حاضر با هدف بررسي رابطه بين خودكارآمدي و هوش هيجاني با اهمال كاري تحصيلي در دانش آموزان تيزهوش دختر شهر رشت مقطع متوسطه انجام شد .روش تحقيق: روش تحقيق حاضر از نوع توصيفي - همبستگي بوده است. كه بر روي 136 نفر از دانش آموزان سال سوم و چهارم كه در سال تحصيلي 1394-1393 در دبيرستان دخترانه فرزانگان دوره دوم مشغول به تحصيلي بودند به طور تصادفي انتخاب شدند اجرا شد.ابزار جمع آوري اطلاعات ،پرسشنامه خودكارآمدي شرر و همكاران (1982) و پرسشنامه هوش هيجاني شات و همكاران (1998) و پرسشنامه اهمالكاري سواري (1390) كه بر روي نمونه تحقيق اجرا شد و نتايج تحقيق با استفاده از روش آماري همبستگي پيرسون و رگرسيون گام به گام بااستفاده از نرم افزار spss نسخه 20 مورد تجزيه وتحليل قرار گرفتند.يافته ها: مقادير همبستگي نشان دادند به صورت معكوس بين خودكارآمدي و هوش هيجاني با اهمالكاري تحصيلي از نظر آماري معني داراست (p<0/01). ضريب همبستگي بين خودكارآمدي با اهمالكاري تحصيلي (r=-0/46) و بين هوش هيجاني با اهمالكاري تحصيلي (r=-0/36) نشان داده شد. همچنين نتايج رگرسيون گام به گام نشان داد متغير خودكارآمدي به عنوان قوي ترين متغير پيش بين وارد مدل شده و توانست 20 درصد واريانس اهمالكاري تحصيلي را تبيين كند. و از بين خرده مقياس هاس هوش هيجاني دو عامل خوش بيني/تنظيم هيجان توانست 4 درصد به تبيين واريانس اهمالكاري تحصيلي كمك كند.و ديگر عامل هاي هوش هيجاني نقش معني داري در تبيين واريانس اهمالكاري تحصيلي نداشتند.نتيجه گيري: بين خودكارآمدي و هوش هيجاني با اهمالكاري تحصيلي رابطه معنادار معكوس وجود دارد و از بين عامل هاي هوش هيجاني دوعامل خوش بيني/تنظيم هيجان بيشترين تاثير را در تبيين اهمالكاري تحصيلي داشته است.