پژوهش طولي تأثير مداخلۀ عقلاني-هيجاني-رفتاري بر افسردگي مادران داراي كودكان مبتلا به بياختياري ادرار با توجه به پايگاه اقتصادي-اجتماعي

هدف پژوهش كنوني بررسي اثربخشي مداخله عقلاني هيجاني رفتاري به صورت طولي، بر افسردگي مادران داراي كودكان مبتلا به اختلال بي اختياري ادرار بود. و پايگاه اقتصادي اجتماعي به عنوان يك متغير مستقل در اين پژوهش جاي داده شد. جامعه پژوهش را كليه مادران داراي كودكان مبتلا به اختلال بي اختياري ادرار شهرستان تهران تشكيل مي دادند. پژوهش حاضر بر روي 15 نفر ازمادراني كه نمره اضطراب و افسردگي بالاتري از سايرين گرفته بودند اجرا شد. نمونه به صورت هدفمند انتخاب شد. مقياس افسردگي-اضطراب- تنيدگي (DASS) بصورت پيش آزمون و پس آزمون و 6 ماه بعد از مداخله اجرا گرديد. مداخله عقلاني- هيجاني- رفتاري گروهي در طي 8 جلسه بر روي گروه آزمايشي اجرا شد. به منظور محاسبه ميانگين و انحراف معيار از آمار توصيفي و براي تجزيه وتحليل داده ها از آمار استنباطي شامل تحليل كوواريانس اندازه هاي مكرر يا GLMRM استفاده شد. آزمون هاي چند متغيره جهت بررسي نتيجه چهار آزمون چند متغيره براي معني داري اثر هر متغير مستقل مورد استفاده قرار گرفتند، و نشانگر اين بودند كه اثراتزمان و تعامل زمان و وضعيت اقتصادي اجتماعي بر ميزان افسردگي معني دار مي باشد. وضعيت تقابل ميان متغيرهاي درون آزمودني ها نيز به صورت خطي و درجه دوم معني دار شد. با توجه به نتايج حاصل، برنامه عقلاني- هيجاني- رفتاري كارايي خود را در رابطه با افسردگي مادران كودكان مبتلا به اختلال بي اختياري ادرار نشان داد و بازده خود را تا شش ماه حفظ كرد، و اين در حالي است كه پايگاه اقتصادي- اجتماعي تأثير زيادي بر كارايي اين برنامه برجاي گذاشت، به طوري كه تأثير اين برنامه در رابطه با قشر اقتصادي -اجتماعي پايين مشاهده نمي شود.